غالب معارف، احکام و اخلاق در قصه حضرت آدم نهفته است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا عابدینی، استاد سطح عالی حوزه علمیه، شب گذشته در دانشگاه امام صادق(ع)، گفت: اسمای الهی ظهورشان بر محور نیاز انسان بوده بنابراین همه نیازهای هستی در وجود انسان مستقر است و تعلیم اسماء پاسخی به تمام نیازهای انسان است.

وی افزود: خداوند همه اسما را به آدم تعلیم کرد زیرا انسان شامل همه نیاز هستی است پس انسان جامع هستی است.

حجت الاسلام والمسلمین عابدینی ادامه داد: بعد از اینکه خداوند به انسان اسماء را آموزش داد به ملائکه فرمان سجده داد تا شان این انسان کامل بشوند از این رو ملائکه شان و محب انسان شدند و در خدمت انسان قرار گرفتند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با بیان اینکه حضرت آدم(ع) در ابتدای خلقت بوده ولی ویژگی او به همه انسان‌ها مربوط می‌شود، ابراز کرد: قصه حضرت آدم(ع) عمومیت دارد و تنها مختص ایشان نیست بنابراین اگر همه ملائکه سجده کردند یعنی همه ملائکه امکان تعلق به انسان را پیدا کردند.

وی ادامه داد: امروز انسان شناسی‌هایی که مطرح می‌شود همین امور مادی و چیزی که دیده می‌شود بیان می کنند بر همین اساس می‌گویند انسان یک حیوان خوب است که خوب می‌بیند و خوب می‌شود و تفکر او هم یک برجستگی مادی است در حالی که انسان شناسی واقعی دامنه بسیار گسترده‌ای دارد.

حجت الاسلام والمسلمین عابدینی با اشاره به اینکه انسان در برابر شیطان قرار دارد، گفت: شیطان نیز همانطور که ملک جزء قوای وجودی انسان است و تمرد کرد جز قوای وجودی انسان است مراد از این سخن آن است که انسان می‌تواند تا مرتبه عداوت، بغض و کینه شیطان پیش برود.

استاد سطح عالی حوزه علمیه ادامه داد: شیطان در آن روز که خداوند دستور سجده داد از انسان تمرد نکرد بلکه از فرمان الهی تمرد کرد و در برابر امر الهی ایستاد از این رو انسان می‌تواند تا جایی پیش برود که در مقابل فرمان خداوند بایستند.

وی اضافه کرد: زمانی که خداوند به شیطان می‌گوید چرا بر انسان سجده نکردی ابلیس پاسخ می‌دهد اگر هزار بار دیگر فرمان بدهی که سجده کن من سجده نخواهم کرد؛ بنابراین انسان می‌تواند به جایی برسد که در مقابل فرمان خداوند بایستد و از باور خود عدول نکند، بنابراین شیطان یک گناه کرد اما همین یک گناه او را تا ابد ملعون ساخت.

حجت الاسلام والمسلمین عابدینی در ادامه تصریح کرد: گاهی انسان یک گناه انجام می‌دهد که با یک پشیمانی و توبه آن گناه از او برداشته می‌شود و این زمانی است که آن گناه از یک عمل و از وجود سطحی انسان نشات گرفته باشد اما گاهی گناه از یک مرتبه بالاتر که خلق است نشات می‌گیرد و چون عمل از روی صفت است تا زمانی که انسان در عالم دنیا است آن صفت وجود دارد اما گاهی یک عمل از ذات انسان نشات می‌گیرد اگر عملی از روی ذات انجام شود غیر قابل تغییر است سرپیچی شیطان از روی ذات بود بر همین اساس اگر ذات انسان شقاوت پیدا کند چیزی از خوبی در وجود او باقی نمی‌ماند و اگر مهربانی هم کند یک نقشه پلیدی در پس آن مهربانی وجود دارد.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با بیان اینکه غالب معارف، احکام و اخلاق در قصه حضرت آدم(ع) نهفته است، خاطرنشان کرد: قصه خلقت سجده ملائکه و تمرد شیطان تا زمانی که آدم(ع) به زمین بیاید همه در امر انسان شناسی رمزآلود و پویا است./813/پ202/ب1