احکام نذر و کفاره ترک آن

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام افتخاری، امروز در شبستان امام خمینی(ره) آستان مقدس حضرت معصومه(س) با اشاره به احکام نذر گفت: نذر آن است که انسان برای خدا بر خود واجب کند که کار خیری را به جا آورد، یا عمل ناپسندی را برای رضایت خداوند ترک کند.

وی افزود: در نذر باید صیغه خوانده شود، و لازم نیست آن را به عربی بخواند، پس اگر بگوید چنانچه مریض من خوب شود برای خدا بر من است که ۱۰ تومان به فقیر بدهم، نذر او صحیح است، و اگر بگوید برای خدا نذر کردم چنین کنم بنا بر احتیاط واجب باید عمل کند، ولی اگر نام خدا را نبرد و فقط بگوید نذر کردم، یا نام یکی از اولیای خدا را ببرد نذر صحیح نیست.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: نذر کننده باید بالغ و عاقل باشد، و به اختیار و قصد خود نذر کند، بنابراین نذر کردن کسی که او را مجبور کرده‌اند، یا به واسطه عصبانی شدن بی قصد یا بی‌اختیار نذر کرده، صحیح نیست.

حجت الاسلام افتخاری با تأکید بر این که نذر زن بدون اذن قبلی، یا اجازه بعدی شوهر در آنچه با حق استمتاع او منافات دارد، صحیح نیست، گفت: حتی اگر این نذر قبل از ازدواج باشد صحت نذر زن در اموالش بدون اجازه شوهر محل اشکال است، پس باید رعایت احتیاط شود که البته در بعضی از موارد مانند حج، زکات، صدقه و احسان به پدر و مادر و صله ارحام زن برای نذر کردن نیاز به اذن شوهر خود ندارد.

حجت الاسلام افتخاری خاطرنشان کرد: اگر زن با اجازه شوهرش نذر کند، شوهرش نمی‌تواند نذر او را به هم بزند، یا مانع انجام نذر از سوی زن شود.

وی افزود: در نذر فرزند، اجازه پدر شرط نیست، ولی اگر پدر یا مادر از عملی که آن را نذر کرده است او را نهی کنند و اگر نهی آنها از روی شفقت باشد و مخالفت موجب ناراحتی آنها شود، نذر فرزند باطل است.

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: انسان کاری را می‌تواند نذر کند که انجام آن برایش مقدور باشد، بنابراین کسی که مثلاً نمی‌تواند پیاده کربلا برود، اگر نذر کند که پیاده به کربلا برود، نذر او صحیح نیست، و اگر در وقت نذر مقدور باشد و بعداً عاجز شود، نذر باطل می‌شود و باید بنابر احتیاط کفاره بدهد.

حجت الاسلام افتخاری اظهار کرد: اگر کسی نذر کرده باشد که عملی را ترک کند و برای ترک آن عمل وقتی را معین نکرده باشد اگر از روی فراموشی و ناچاری و ندانستن آن عمل را انجام دهد نیاز به پرداخت کفاره نیست.

وی افزود: اگر کسی نذری را انجام دهد و بر آن صیغه نذر خوانده باشد که یک عمل ر ا ترک کند اگر آن عمل را از روی عمد تکرار کند باید کفاره بپردازد.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: اگر کسی نذر کند که یک مبلغ معین را در راه خدا به عنوان صدقه خیرات می کند اما قبل از ادای این نذر از دنیا برود وراث وظیفه دارند که بنابر احتیاط آن مقدار را از مال او برداشته و صدقه بدهند.

حجت الاسلام افتخاری ادامه داد: اگر کسی نذر کند که به فقیر معینی صدقه دهد باید صدقه را به همان فقیر بدهد و امکان پرداخت صدقه به شخص دیگری نیست و اگر آن فقیر قبل از پرداخت صدقه از دنیا برود بنابر احتیاط باید میزان صدقه را به وراث آن فرد پرداخت کند./968/پ۲۰۳/ی