انتشار کتاب «یک رویا و دو بستر؛ تنش زدایی از دانشگاه و علوم انسانی»

به گزارش خبرگزاری رسا پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم کتاب «یک رویا و دو بستر؛ تنش زدایی از دانشگاه و علوم انسانی» نوشته دکتر خسرو باقری، استاد دانشگاه تهران  را منتشر کرد.

کتاب حاضر به صورت معکوس یعنی «یک رویا و دوبستر» به کار رفته است. منظور از این تعبیر آن است که در دانشگاه ایران یک رویا وجود دارد و آن نیل به دانشگاهی تراز و مطلوب است. اما این رویا در دو بستر و دو مسیر متفاوت حرکت می کند. یک بستر و مسیر برای نیل به دانشگاه تراز، توسل شتاب زده و تقلید از دانشگاه مدرن به ویژه در شکل های معاصرتر آن است.

بستر و مسیر دوم در تکاپوی فراهم کردن دانشگاه اسلامی است. دانشگاه اسلامی نخست بیشتر با تأکید بر منش و رفتار افراد در دانشگاه و سپس با تاکید مشابه بر فکر و اندیشه که در قالب آموزش معارف اسلامی آشکار شد و سرانجام در ایده علم دینی و اسلامی کردن محتوای علوم انسانی دانشگاهی مطرح شده است.

کتاب دارای سه بخش است: بخش اول سراسیمگی در همراهی با دانشگاه مدرن، بخش دوم سرسپردگی به دانشگاه اسلامی و بخش سوم سودای ستردن سره از ناسره در دانشگاه مدرن و دانشگاه اسلامی است.

بخش اول کتاب تحت عنوان "سراسیمگی در همراهی با دانشگاه مدرن" خود شامل دو فصل است. فصل نخست با عنوان "تاملی بر روابط فرهنگ بازار و دانشگاه"  در پی آن است که تشبه به دانشگاه مدرن در چهره متاخر آن را مورد بازبینی قرار دهد.

بخش دوم تحت عنوان "سرسپردگی به دانشگاه اسلامی" شامل سه فصل است. در این بخش، سه تلاش برای سخن گفتن از علم دینی مورد نقادی قرار گرفته است.

بخش سوم کتاب حاضر مربوط به اتخاذ دیدگاهی جایگزین برای دو رویکرد پیشین است.

در بخشی از مقدمه این اثر آمده است: یک بستر و مسیر برای نیل به دانشگاه تراز عبارت است از توسل شتابزده و تقلید از دانشگاه مدرن، به ویژه در شکل های معاصرتر آن. بستر و مسیر دوم، در تکاپوی فراهم آوردن دانشگاه اسلامی است. دانشگاه اسلامی، نخست بیش تر با تاکید بر منش و رفتار افراد در دانشگاه و سپس با تاکید مشابه بر فکر و اندیشه اسلامی، که در آموزش معارف اسلامی آشکار گردید، و سرانجام در ایده علم دینی و اسلامی کردن محتوای علوم انسانی دانشگاهی مطرح شده است.          

در اثر حاضر، نظر بر آن است که در هر دوی این بسترها، رویای دانشگاه تراز، رویایی آشفته است. هم سراسیمگی بستر نخست در تشبه به دانشگاه مدرن، جای چندوچون دارد و هم سرسپردگی به دانشگاه اسلامی، در خور نقدهای فراوان است. از این رو، کتاب در سه بخش تنظیم شده است. در بخش نخست، پی­جویی تقلیدوار دانشگاه مدرن مورد بازبینی قرار گرفته و در بخش دوم، سرسپردگی خام به دانشگاه اسلامی مورد نقد واقع شده است. بخش سوم، ناظر به تلاشی است برای گشودن راهی نو که در حد امکان از سوگیری­های دو مسیر پیشین برکنار باشد./۹۲۵/ د۱۰۳/ش