۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۱۳:۳۳
کد خبر: ۵۶۵۳۶۲
استاد حوزه علمیه:

اخلاق فاضله نابود کننده رذائل اخلاقی است

استاد حوزه علمیه با تاکید بر اینکه اخلاق نیکو باید در وجود انسان ملکه شود، گفت: اخلاق فاضله نابود کننده رذائل اخلاقی در وجود انسان است.
آیت الله قرنی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین قرنی استاد حوزه علمیه، شب گذشته در مهدیه تهران به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: امیرمومنان علی(ع) با اندوه فراوان خطاب به جناب کمیل می‌فرماید: در بین مردم کسی را برای انتقال علمی که در سینه دارم، نمی‌یابم.

وی افزود: جناب کمیل صاحب سر امیرمومنان بودند از این رو ایشان در آن اوج دلتگی و ناراحتی برای آن که مقداری از اندوه حضرت امیر بکاهند به طرح یک سوال در زمینه انسان شناسی اقدام کردند و پرسیدند: ای مولای من؛ شما مرا به خودم معرفی بفرمایید که من چیستم.

حجت الاسلام والمسلمین قرنی با استناد به کلام امیر که نفس را به چهار دسته تقسیم فرمودند، ادامه داد: حضرت به ایشان فرمودند: کدام یک از نفس را می‌خواهی به تو معرفی کنم؛ از نظر فنی در این بحث دو زاویه وجود دارد یک بحث انسان شناسی از بعد حکمی، فلسفی و حقیقت وجودی که در عرفان و حکمت نظری مطرح می‌شود و دیگر درباره معرفت انسان است که در بعد عملی معنا می‌شود.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه نفس انسانی جوهره وجودی او را تشکیل می‎دهد و در زمره مباحث نظری قرار می‎گیرد، اظهار داشت: اخلاق و رفتار به مباحث عملی مربوط می‌شود که گفتنی نیست و شدنی است بر همین اساس علما می‌فرمایند اخلاق باید در وجود انسان متجلی شود.

وی ادامه داد: همه انسان‌ها اخلاق خوب و بد را می‌دانند ولی عملیاتی کردن آن مهم است بنابراین دانستن اخلاق مهم نیست بلکه انسان باید دارای ملکات فاضله شود تا بتواند از رذائل اخلاقی پرهیز کند.

حجت الاسلام والمسلمین قرنی گفت: آن چهار نفسی که حضرت به آن اشاره می‌کنند از یکدیگر جدا نیستند بلکه هر چهار نفس از چهار جهت یک حقیقت واحد هستند. حضرت فرمودند: یکی از آن نفس‌ها در وجود ذات آدمی بین انسان و گیاه مشترک است؛ ایشان از این نفس به عنوان نفس نامیه نباتیه یاد می‌کنند.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: روح از عالم امر و تجرد است که یک مرتبه از آن مربوط به عالم نبات می‌شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: فعالیت‌هایی که موجود زنده انجام می‌دهد نشان از زنده بودن او دارد. کسی که می‌داند گیاه زنده است، می‌فهمد که این حیات از یک حیات دیگر نشات گرفته و از خودش نیست./813/پ202/ب1

ارسال نظرات