انتخابات نگاشت (۱۳)؛
ملاک‌های انتخاب؛ علم، دانش و مهارت لازم برای نمایندگی مجلس
یکی از روش‌های انتخاب، شناخت مستقیم و فردی هر نماینده است، در این قسمت از انتخابات نگاشت قصد داریم ملاک علم، دانش و مهارت لازم برای نمایندگی مجلس را به تفصیل بررسی نماییم و شیوه تطبیق این ملاک را بر افراد نماینده مطرح کنیم.
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، سه روش عمده برای رأی دادن به کاندیداهای انتخاباتی وجود دارد. اولین و بدیهی‌ترین روش، شناخت تک تک کاندیداها و نمایندگان است. روش دوم، اعتماد به لیست یکی از احزاب و گروه‌هایی است که نسبت به صداقت آن‌ها در معرفی نمایندگان یقین و اعتماد کامل دارد. سومین روش نیز، تقاطع گیری از لیست‌های متعدد و مورد اعتماد است که در آن به افرادی که می‌شناسید یا به نظر شما شایستگی دارند رأی خواهید داد.
اما اگر شما از آن دسته افرادی باشید که نسبت به لیست‌های انتخاباتی هیچ اعتمادی ندارید و می‌خواهید با سنجش دقیق کاندیداها در انتخابات شرکت بکنید، بایستی ملاک‌هایی را برای کسی که شایستگی و صلاحیت تیکه زدن بر کرسی سبز مجلس را دارد برای خود درنظر بگیرید. گفتنی است این ملاک‌ها با ملاک‌های کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری تفاوت‌هایی عمده دارد و نباید باهم مخلوط شوند.
دانش و علم کافی در حوزه نمایندگی مجلس
شورای نگهبان برای تأیید صلاحیت، مدرک علمی فوق لیسانس و دکترا را برای نمایندگان مجلس کافی می‌داند. اما بایستی هوشیار باشیم که هر فوق لیسانس و دکترایی نمی‌توانند نماینده خوبی برای مجلس شورای اسلامی باشند. چرا که بعضی از تخصص‌ها و گرایش‌ها اصلاً توانایی ظهور و بروز در مجلس را ندارند. مهم‌ترین و اصلی‌ترین کارکرد نمایندگان مجلس، حضور در صحن‌های علنی و غیرعلنی و مشارکت در امر قانون گذاری است. بنابراین کسی که می‌خواهد وارد مجلس بشود، بایستی این توانایی و شناخت را داشته باشد که بتواند متون حقوقی سنگینی که در مجلس مورد مذاکره قرار می‌گیرد را نقد و بررسی کند.
دانش و علم کافی برای بررسی این متون حقوقی که مبتنی بر فقه اسلامی هستند که در تحلیل و نوشتن متون حقوقی و قانونی مورد نیاز هستند عبارتند از: اصول فقه، فقه و دانش‌های مرتبط با شناخت فقه، منطق، زبان و ادبیات فارسی، آشنایی با مبانی حقوقی و شناخت قوانین تصویب شده کشور. برای مثال یک نماینده مجلس باید بداند انواع قوانین تصویب شده در کشور کدام هستند و بتواند بر اساس آن‌ها به طرح و بررسی قوانین موجود در کشور بپردازد. از طرفی آن نماینده باید با زیر و بم موضوع قانونی که می‌خواهد تصویب کند، کاملاً آشنا باشد. به عنوان مثال نماینده‌ای که می‌خواهد قانونی را در حوزه فرهنگ مصوب کند، بایستی مطالعات فرهنگی و شناخت عمیقی نسبت به آن داشته باشد. یا نماینده‌ای که می‌خواهد قوانینی را در حوزه صادرات و واردات تصویب کند، بایستی نسبت به اقتصاد اطلاعات و دانش کافی داشته باشد. به همین ترتیب نماینده‌ای که دانشی در حوزه کشاورزی ندارد، نمی‌تواند قوانینی درباره کشاورزان بنویسد که جامع و مانع باشد.
به عنوان مثال اگر نماینده‌ای قصد دارد قانونی در حوزه موضوع کشاورزی تصویب نماید، بایستی اطلاعات کاملی نسبت به حوزه کشاورزی و مسائل مختلف آن داشته باشد و با نوشتن قانونی که جامع تمام مسائل و موضوعات مطرح در کشاورزی است، مانعیت نسبت به دخالت سایر موضوعات در این قانون داشته باشد و از طرفی جلوی آسیب‌های موجود در این مسائل را بگیرد. از طرفی بایستی این نماینده مسائل فقهی و شرعی مرتبط با موضوع کشاورزی را بشناسند و بداند تا طرحی که می‌نویسد با اشکال شورای نگهبان مبنی بر غیرشرعی بودن قانون مواجه نگردد.
از این رو حداقل دو تخصص و مهارت در کاندیداهای مجلس بایستی وجود داشته باشد تا بتوانند در مجلس شورای اسلامی نقش آفرین باشند. یکی تخصص در حوزه مسائل حقوقی و فقهی و دیگری تخصص در مسائل حوزه تخصصی است که نماینده محترم می‌خواهد به آن موضوعات بپردازد. بدیهی است که اگر نماینده‌ای در مجلس مسلط به این تخصص‌ها نباشد، نمی‌تواند آن طور که شایسته و درخور مجلس طراز انقلابی است، عمل کند.
برای تطبیق این ملاک نیز بایستی به سوابق افراد و مناظرات انتخاباتی که برای اولین بار از طریق شبکه‌های استانی پخش شد، مراجعه کرد. نمایندگانی که توانایی بحث و بررسی یا تحلیل قوانین موجود را ندارد، قطعاً از علم، دانش و مهارت کافی و توانایی لازم برخوردار نیستند. از طرفی بررسی سوابق تحصیلی افراد نیز می‌تواند کمک کنند. افرادی که در یکی از مقاطع تحصیلی رشته‌های مرتبط با فقه، حقوق و رشته تخصصی خود را داشته باشند، می‌توانند در رشته‌های تخصصی‌شان وارد شوند و به نقش آفرینی بپردازند.
ارسال نظرات