۰۶ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۱:۳۱
کد خبر: ۵۱۹۰۳۹
مؤلف و نویسنده حوزوی مطرح کرد؛

اختلال در ایمان افراد زمینه‌ساز سرقت مادی و معنوی

حجت الاسلام دهقان گفت: مسأله سرقت و دستبرد زدن منحصر به مال و ثروت مادی نیست، بلکه به طور کلی هر شخصی که چیزی را بدون رضایت صاحب آن تصرف کند، از جهت اخلاقی سرقت محسوب می شود.
سرقت

حجت الاسلام اکبر دهقان در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به اینکه دستبرد زدن به اموال دیگران یکی از گناهان کبیره است، گفت: خداوند در قرآن کریم در این باره می فرماید «السارق و السارقة فاقطعوا ایدیهما»؛ اجرای حد سرقت شرایطی دارد که در کتاب های فقهی بدان تصریح شده است که یکی از آنها عبارتند از اینکه شخص سارق باید مال قابل اعتنایی را ربوده باشد، افزون بر این، شیء سرقت شده نیز باید در جایی مورد حفاظت باشد.

بی دینی و بی ایمانی، عامل دستبرد زدن به اموال مردم

مؤلف و نویسنده حوزوی عامل دستبرد زدن به اموال دیگران را بی دینی و بی ایمانی دانست و اظهار داشت: افراد به سبب اینکه هیچ آشنایی با معارف نورانی دین ندارند و نمی دانند این عمل مذموم چه عواقب ناگواری به دنبال دارد، دست به سرقت اموال مردم می زنند.

سرقت اخلاقی

وی افزود: امیرمؤمنان(ع) می فرمایند «اگر شخصی سنگی یا آجری را غصب کند و خانه ای را بسازد، این خانه باید تخریب شود و حق مردم داده شود»؛ مسأله سرقت و دستبرد زدن منحصر به مال و ثروت مادی نیست، بلکه به طور کلی هر شخصی که چیزی را بدون رضایت صاحب آن تصرف کند، از جهت اخلاقی سرقت محسوب می شود.

استفاده از تحقیقات علمی دیگران بدون اجازه، مصداق بارز سرقت اخلاقی است

حجت الاسلام دهقان به تبیین یک مثال برای سرقت اخلاقی پرداخت و عنوان کرد: کسی که تحقیقات علمی یا سخنان یک نویسنده را بدون رضایت و بدون اجازه او در کتاب خود بنویسد و منبع هم ذکر نکند، دچار سرقت اخلاقی شده است؛ گرچه برای این شخص حد اجرا نمی شود، اما از نظر اخلاقی و تربیتی سرقت محسوب می شود.

پژوهشگر حوزوی خاطرنشان کرد: استادان در دانشگاه ها و یا حوزه که در برابر تدریس، حقوق دریافت می کنند باید بدانند که اگر نسبت به تدریس کوتاهی کنند و به اندازه آن ساعاتی که حقوق می گیرند کم کاری کنند نیز دچار سرقت اخلاقی شده اند.

وی با اشاره به آیه شریفه «وَیلٌ لِلمُطَفِّفین» ابراز داشت: این آیه شریفه تنها شامل کسبه و تجار نمی شود، بلکه شامل تمامی افرادی می شود که کاری را آنگونه که شایسته است، انجام نداده اند./841/ت۳۰۲/س

ارسال نظرات