رفتار لاریجانی در شأن مردم قم نبود
خبرگزاری رسا ـ براستی طرح سؤال از رئیس جمهور و آن پاسخ کذایی و بدتر از آن، اصلاح آن و پافشاری بر تکرار سؤال چه سود و آبرویی برای مردم و نمایندگان آن فراهم آورد که امروز به استیضاح رسیده اند؟ چه چیزی واضح بشود؟ این وزیر برود و آدم دیگری بیاید چه می شود؟
در دهه فجر انقلاب اسلامی که ملت ایران علی رغم همه تحریم ها و فشارهای استکبار جهانی و تلخی برخی سوءمدیریت ها تلاش می کنند به شادمانی انقلابی بنشینند که همه مستکبران را به بیچارگی و فلاکت کشانده، شاهد رفتارهای ناشایست و دور از تعقل و درایت هستیم که باید برای عدم تکرار آن کارهای بسیاری بکنیم از جمله اعتراض و نوشتن مقالاتی که کریه بودن این مسئله را به خوبی گوشزد کند تا مجال دوباره‌ای برای تسویه حساب‌های سیاسی در برابر دشمنان مأیوس باقی نماند.
در آستانه راهپیمایی بزرگ 22 بهمن هستیم. امروز انقلاب اسلامی ایران نه تنها با پرداخت هزینه‌های سنگین معنوی و مادی در طول این سالیان، خم به ابرو نیاورده که درخت پربارش سر به فلک نهاده و بر سرزمین اسلام سایه انداخته است. دیگر هیچ جای جهان نیست که از پیشرفت های جمهوری اسلامی سخن به میان نیاید و همگان به این باور رسیده اند انقلابی که قرار بود با قرارگاه طبس یک روزه از میان برود یا با جنگ هفت روزه صدام بعثی فتح شود اکنون میدان دار سیاست جهان شده است.
اما باید تاسف بخوریم از این که این بار خبری از فتنه و دسیسه استکبار نیست؛ این بار خوشی زیر دل برخی از سیاست مداران زده است! هنوز ابعاد فتنه 88 کامل روشن نشده و آثار آن به خوبی از میان نرفته که می شنویم مجلس آرایی می کنند تا آبروی شهیدان انقلاب اسلامی را ببرند!
در انتخابات پیشین 40 میلیون ایرانی چنان سیلی محکمی بر گوش شیطان بزرگ زدند که برق آن عده ای را در داخل به فتنه گری انداخت. اما همه آن فتنه گری ها از عده ای شکست خورده و پشیمان از انقلاب بعید نبود. آن انتخابات که ادعای دموکراسی غربی را هم به چالش کشید و دولت های مرتجع سلطنتی حواشی را به لرزه انداخت, به جرزنی سران فتنه و همراهی و سکوت اهل سازش و عافیت, مکدر شد و نشد مردم جهان به خوبی بفهمند که ملت ایران و نسل جوان این کشور که بسیاری حتی امام عزیزشان را ندیده اند به این انقلاب رای آری دادند. رسانه ها را پر کردند از دعوی شیطانی تقلب و چه کف های کثیفی بودند که آخر در گنداب و گل ولای خود ساخته گیر کردند و هستی خویش را باختند و مگر هستی یک سیاست مدار, همان آبرویی نیست که از نظام و رهبر و شهدا به دست آورده است؟
تا دیروز خرده می گرفتیم که جماعت پرطمطراق دوم خردادی چنان از بالا و پایین به خود فشار می آورند و به جنگ قدرت می پردازند که حتی بر سر کرسی های شورای شهر تهران هم نتوانستند به توافق دست یابند و حکمیت ها هم راه به جایی نبرد تا آن که از همین سوراخ گزیده شدند و برافتادند. آنان امروز به صرافت افتادند که با چراغ خاموش از همین راه باز به قدرت افسانه ای شان برگردند و خیانت های گذشته را تکرار کنند و باز نیرو تربیت کنند برای دستگاه های جاسوسی و رسانه ای آمریکایی و اروپایی. اما حالا چه بگوییم؟
مجلس محترم شورای اسلامی در آخرین ماه های دولت دهم باز اسیر کدام سناریو شد تا نقش بیهوده ای بازی کند در صحنه ای که تماشاگر نامحرم دارد؟ شاید برخی نطق ها یا دغدغه ها در تراز مجلس نباشد یا نماینده ای آن طور که باید پخته عمل نکند اما کلیت مجلس نباید زیر سوال برود. عقلای مجلس چرا می گذارند کار به این جا بکشد؟
نماینده مردم قم که از اتفاق ریاست این مجلس را به عهده دارد گرچه قیم و حاکم دیگر نمایندگان نیست اما دیگر به خوبی روشن است مهار اوضاع را از کف داده است! نماینده مردم قم باید بداند از سوی کسانی به وکالت مجلس رسیده که انقلاب را با شجاعتی مثال زدنی و با اهدای خون در زمانی که مبارزه با شاه را تخطئه می کردند آغاز کردند. این مردم بودند که با همراهی علما و فضلا و روحانیت مبارز و خط شکن به حمایت از رهبر خویش امام خمینی برخاستند و در دهان طاغوت کوبیدند.
نماینده مردم قم نماینده علما است! نماینده جامعه مدرسین حوزه علمیه است! نماینده مرجعیت است! نماینده یک شهر مذهبی است که آستانه حضرت معصومه سلام الله علیها است! مسئولیت ریاست بر مجلس برای نماینده قم یک وظیفه مضاعف است و نمی توان با درگیر شدن در مسائل باندی و جناحی و به نعل و میخ زدن و سیاست بازی آن را تنزل داد و شأن این مردم را به بازی گرفت.
رئیس مجلس و دیگر نمایندگان درواقع نگران چه هستند؟ این دولت اگر خدماتی دارد که دارد مردم قدردان آن هستند و اگر قانون شکنی می کند که می کند باز هم مردم بیدارند. مردم انقلابی ایران و مردم با بصیرت قم از روی بنی صدرها رد شدند و مهاجرانی ها را فراری دادند. آیا به هشیاری و بصیرت مردم شک دارید؟ این تئاتر استیضاح برای کاستن از کدام درد مردم بود؟ آیا کم دود به چشم مردم رفته است از این بازی ها که بر اقتصاد کشور درآمده است؟
مگر مردم، قانون دانی و قانون گریزی دولت را ندیدند که عده ای در مجلس به فکر استیضاح افتادند؟ این استهزاء بینش و تحمل مردم است. دولتی که به سادگی آب خوردن وزیر عزل می کند برای یک نفر طومار فدایت شوم می نویسد و همه دولت را فدایی پست یک نفر می کند تو گویی قحط الرجال است! دولتی که این همه خدمات بی نظیر مدیرانش، پشتیبانی ملت و حمایت رهبری را یک باره خرج یک جریان و آدم های خاص می کند یا ناگهان بازار را رها می کند تا هر مافیایی خواست ماهی بگیرد! مردم این تلاطم ها را می بینند و تمیز می دهند کدام کار حیله دشمن است و کدام کار حربه دوست!
هیئت رئیسه مجلس و کلیه نمایندگان آن آیا نمی توانستند با انتشار یک بیانیه کوبنده ضمن محکوم کردن این اقدام دولت، مردم را به مدارا و تحمل بیشتر دعوت کنند تا معلوم شود سکوت مجلس از روی مصلحت است؟ آیا براستی طرح سؤال از رئیس جمهور و آن پاسخ کذایی و بدتر از آن اصلاح آن و پافشاری بر تکرار سؤال چه سود و آبرویی برای مردم و نمایندگان آن فراهم آورد که حالا در این ماه های پایانی به چاره دیگری مانند استیضاح رسیده اند؟ مجلس می خواهد چه چیزی واضح بشود؟ چه نکته ابهامی وجود داشت که استیضاح لازم داشت؟ این وزیر برود و آدم دیگری بیاید چه می شود؟
آیا نباید در نیت ها تردید کرد؟ آیا نباید از مدیریت ها انتقاد کرد؟ چه کسی یا کسانی در داخل یا بیرون مجلس در حال تغییر دادن اولویت ها هستند؟ این همه لج بازی سیاسی و آبروریزی برای چیست؟ باید در دهه فجر مجلس را سیاه پوش کرد که عالمانه و عامدانه بر خلاف منویات و بیانات رهبری حرکت کرد! باید تک تک نمایندگان از این که از وظیفه انقلابی خویش به بهانه اختیارات قانونی تخطی کردند به محضر ملت و رهبر نامه بنویسند و عذر خواهی کنند.
این حرکت به اصطلاح رجال سیاسی، خونی بود در کالبد مردار استکبار که این روزها قافیه را در جهان باخته و دست آویزی ندارد! نیاید روزی که ملت احساس کند باید برای حفظ آبروی نظام، به صحنه بیاید. انتخابات در پیش است و ملت بیدار!
بگذاریم و بگذریم و شکیبایی کنیم تا به پایان برسد این دوره ها و باید خوب شناخت خادمان و خائنان را همان گونه که تاکنون سنت خدا و مرام مردم این گونه بوده است!
حامد عبداللهی
/903/701/ج
ارسال نظرات