انقلاب اسلامی ایران از دی 1356 تا بهمن 1357
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، انقلاب اسلامی به عنوان بزرگ‌‌ترین و عمیق‌ترین انقلاب ارزشی و فکری، ریشه‌ای دیرین در باورها و اعتقادات دینی ملت مسلمان ایران دارد.
این انقلاب فراگیر، با عبور از سال‌های خودسازی در سال 1356 در معرض یک جهش بزرگ قرار گرفت. جرقه‌ی 17 دی 1356 که با هتاکی و بی‌احترامی آشکار رژیم شاه علیه مرجعیت شیعه و شخص امام‌خمینی اتفاق افتاد، در شهر مقدس قم به یک انفجار تبدیل شد. قیام 19 دی قم سرآغاز یک حضور جدّی و مؤثر برای گسترده‌تر شدن هرچه بیشتر ابعاد این نهضت بود.
قیام 29 بهمن تبریز و سپس مجالس بزرگداشت پی‌درپی در چهلم شهدا، نهضت را به انقلاب تبدیل کرد. انقلاب اسلامی در تابستان 1357 وارد مرحله‌ی جدیدی شد که به اعلام حکومت نظامی در شهرهای بزرگ کشور منجر شد. دست به دست شدن قدرت و تغییر دولت‌ها به منظور مهار انقلاب، نه‌تنها نتیجه‌بخش نبود، بلکه با عزم پولادین امام‌خمینی و ملت برای ساقط کردن رژیم همراه شد. تظاهرات شورانگیز تاسوعا و عاشورا برای همیشه خط بطلانی بر حاکمیت رژیم پهلوی کشید و با رفتن ازهاری، ترفندهای بی‌محتوای شاپور بختیار به عنوان آخرین نخست‌وزیر رژیم شاهنشاهی، فقط عرصه را بر خود او و وفاداران انگشت‌شمارش تنگ کرد. پس از فرار شاه در 26 دی 1357، امام‌خمینی در 12 بهمن وارد ایران شد و در 15 بهمن، دستور تشکیل دولت موقت انقلابی را داد تا عملاً سرنگونی رژیم سلطنتی را اعلام نماید.
با آغاز درگیری‌های 19 بهمن و سقوط پادگان‌ها و مراکز نظامی، رژیم شاهنشاهی در 22 بهمن 1357 سقوط کرد و فصل نوینی در تاریخ ایران گشوده شد.
کتاب انقلاب اسلامی ایران از دی 1356 تا بهمن 1357 نوشته مجیدرضا اقدسی در 232 صفحه با شمارگان 2000 نسخه برای نخستین بار در سال جاری از سوی مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شد./916/ن602/ع