۰۱ مهر ۱۴۰۲ - ۱۶:۲۵
کد خبر: ۷۴۲۲۷۸
آیت الله فقیهی:

آیت الله صلواتی در دوران غربت امام خمینی مرجعیت و اعلمیت ایشان را امضا کرد

آیت الله صلواتی در دوران غربت امام خمینی مرجعیت و اعلمیت ایشان را امضا کرد
آیت الله فقیهی در درس خارج خود آیت الله صلواتی را از عالمان بزرگ حوزه دانست که زیستی زاهدانه داشت و تصریح کرد: رژیم طاغوت در صورت تثبیت مرجعیت امام خمینی از اعدام ایشان صرف نظر می کرد، از این رو علمایی مرجعیت ایشان را امضا کردند.

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، آیت الله محسن فقیهی عضو جامعه مدرسین در آغاز اولین درس خارج خود در سال تحصیلی جدید که پیش از ظهر امروز در مسجد مدرسه حضرت آیت الله گلپایگانی برگزار شد، اظهار داشت: ما طلاب وظیفه داریم اسلام را به خوبی فهم کنیم زیرا خدمت ما به اسلام در گرو فهم و عمل به آن است.

وی در ادامه با اشاره به دریافت وجوهات و سهم امام توسط طلاب تصریح کرد: لازم است قسمتی از وقت خود را برای مباحثه، مطالعه و تحقیق قرار دهیم؛ هر چند این وجوهات کم است اما بهتر است همین مقدار را حلال کنیم.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به رحلت آیت الله صلواتی اظهار داشت: آن مرحوم در مدتی طولانی از شخصیت های بزرگ حوزه بوده و شخصیتی بسیار باتقوا داشت به گونه ای که علم و تقوا در آن جمع بود؛ آن مرحوم هم‌مباحثه آیت الله لنگرودی بود و این امر درسی برای ما است زیرا تا مدتی طولانی در سنین بالا مباحثه داشتند.

آیت الله فقیهی با توصیف مباحثه های آیت الله صلواتی تصریح کرد: متأسفانه در حال حاضر مباحثه بین طلاب کم شده است و فرصت های لازم برای آن ایجاد نمی شود.

وی با اشاره به امضای مرجعیت و اعلمیت حضرت امام خمینی توسط آیت الله صلواتی اظهار داشت: در زمان غربت امام خمینی که کسی جرأت نام بردن از ایشان را نداشت زیرا طاغوت گفته بود در صورت تثبیت مرجعیت امام خمینی، ایشان اعدام نمی شود از همین رو آیت الله صلواتی مرجعیت و اعلمیت را در کنار افراد معدود دیگری امضا کرد و سپس امام خمینی تبعید شد. برخی از علما فقط مرجعیت را امضا کردند اما آیت الله صلواتی اعلمیت امام را نیز امضا کرد.

آیت الله فقیهی مرحوم آیت الله صلواتی را گریزان از شهرت با زیستی بسیار زاهدانه معرفی کرد و این ویژگی ها را برای یک عالم بسیار ارزشمند دانست.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر فردی منبری مطلبی ناصحیح می گفت آن مرحوم همانجا صدایش را بلند می کرد تا اشکال را به وی بازگو کند و از بیان مطلب اشتباه بسیار ناراحت می شد؛ تعصب وی نسبت به مذهب و آموزه های دینی بسیار ارزشمند است.

ارسال نظرات