۱۲ تير ۱۳۹۹ - ۱۶:۲۵
کد خبر: ۶۵۶۷۷۲
حجت الاسلام حسینیان در گفت‌وگو با رسا مطرح کرد؛

هیچگونه تعامل و سازشی با طاغوت در سیره سیاسی امام رضا دیده نمی شود

هیچگونه تعامل و سازشی با طاغوت در سیره سیاسی امام رضا دیده نمی شود
عضو هیأت علمی فرهنگستان علوم اسلامی قم ضمن تشریح نقش امام رضا(ع) در اندیشه سیاسی و اجتماعی ایرانیان تأکید کرد که در سیره سیاسی ایشان هیچگونه سازشی با طاغوت دیده نمی شود.

حجت الاسلام محمد جعفر حسینیان عضو هیأت علمی فرهنگستان علوم اسلامی قم در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، ضمن اشاره به نقش امام رضا(ع) در تاریخ فکری و اندیشه سیاسی و اجتماعی ایرانیان از دیدگاه کتاب انسان 250 ساله، گفت: به نظر می رسد امام رضا(ع) یک درگیری تام و تمامی را در شرایط مواجهه خودشان با مأمون انجام دادند.

وی نقشه های مأمون برای نابودسازی جریان امامت و ولایت و تشیع را بسیار هوشمندانه و دقیق تر از خلفای بنی امیه و بنی عباس توصیف کرد و  اظهار داشت: نقشه های مأمون به گونه ای بود که علاوه بر فعالیت های سیاسی که اسلاف و اجدادش انجام داده اند، بتواند با ترفندهای جدیدتر امام(ع) را منزوی و خانه نشین کند و جریان شیعه را رو به افول ببرد.

حجت الاسلام حسینیان برخی از اقدامات بنی عباس از دوران امام باقر(ع) تا دوران امام رضا(ع) را تشریح و با بیان اینکه امام رضا(ع) با زیرکی و هوشمندی بسیاری که داشتند توطئه های مأمون عباسی را خنثی کردند و سبب غلبه جریان شیعه بر جریان کفر شدند، خاطرنشان کرد: مأمون از انتقال امام رضا(ع) از مدینه به خراسان مقاصد بسیاری داشت.

عضو هیأت علمی فرهنگستان علوم اسلامی قم همچنین به جریان علنی شدن امامت امام رضا(ع) برای خنثی سازی توطئه های دشمنان اشاره و بیان کرد: در اواخر عمر هارون الرشید ملعون جریان اسلام و مبارزات انقلابی شیعیان پرشور شده بود و جنبش های علویون در خراسان نیز رونق داشت، از همین جهت هارون الرشید ملعون در پایان عمرش برای سرکوب این جریانات به خراسان آمد.

حرکات برجام گونه مأمون عباسی برای تغییر ذائقه شیعیان

وی با اشاره به مقاصد شوم مأمون از انتقال امام رضا(ع) به خراسان عنوان کرد: یکی از اهداف سیاسی مأمون ملعون از انتقال امام رضا(ع) به خراسان این بود که جریان مبارزات انقلابی شیعیان را از عرصه مبارزات سیاسی به عرصه فعالیت آرام و بی خطر سیاسی تبدیل کند؛ به بیان دیگر و به تعبیر امروزی مأمون می خواست شیعه را پای میز مذاکره و دیپلماسی بکشاند و به نوعی یک برجام درست کند تا شیعیان از رویکرد درگیری سیاسی دست برداشته و رویکرد دیپلماسی سیاسی را در پیش گیرند.

حجت الاسلام حسینیان خاطرنشان کرد: اگر شیعه رویکرد مذاکره و سازش و دیپلماسی را می پذیرفت و پتانسل درونی اش آرام می شد، دو ویژگی «قداست» و «مظلومیت» خود که ائمه معصومین(ع) و شیعیان در طول تاریخ حفظ کرده بودند را از دست می داد و این مسأله بسیار خطرناک بود.

عضو هیأت علمی فرهنگستان علوم اسلامی قم با بیان اینکه مشروعیت دادن به دستگاه خلافت عباسی و زدودن رنگ مردمی بودن از امام رضا(ع) از جمله مقاصد شوم مأمون از انتقال حضرت(ع) از مدینه به خراسان بود، گفت: اگر قداست و مظلومیت امام معصوم(ع) از بین می رفت، مردم نسبت به جریان امامت بی اعتماد می شدند و دستگاه خلافت نیز مشروعیت پیدا می کرد و مردم نمی توانستند نسبت به اعمالش اعتراض داشته باشند.

وی با بیان اینکه امام رضا(ع) با ورود به دستگاه خلافت دست شیعیان را در مسائل اجتماعی باز کرد و جلوی بسیاری از دشمنی ها علیه شیعیان را گرفت، اضافه کرد: امام رضا(ع) با تهدید به قتل و فشارهای همه جانبه مأمون وارد دستگاه خلافت شدند، اما شرط گذاشتند تا دخالتی در امور سیاسی و تصمیمات اجتماعی نداشته باشند؛ این شرط شیطنت مأمون را برملا کرده و ابزار را از دست او می گرفت تا جایی که او نیز بالأخره مجبور شد به روش نیاکان خود بازگردد و حضرت(ع) را به شهادت برساند.

در سیره سیاسی امام رضا(ع) هیچگونه تعامل و سازشی با طاغوت دیده نمی شود

حجت الاسلام حسینیان همچنین افعال و اعمال امام رضا(ع) در مسیر هجرت از مدینه به خراسان را مورد توجه قرار داد و با اشاره به اینکه در سیره سیاسی امام رضا(ع) هیچگونه تعامل و سازشی با طاغوت دیده نمی شود، بیان کرد: در روند مذاکره این بسیار مهم است که مذاکره در چه محیط و رویکرد و فضای راهبردی صورت می گیرد؛ مذاکره در فضای حاکمیت و اقتدار اسلام بد نیست؛ آن چیزی که در مذاکره مهم قلمداد می شود، شرایط حاکم و محیط حاکم بر مذاکره است و باید دانست که مذاکره از موضع ضعف در هیچ شرایطی پذیرفته نیست.

عضو هیأت علمی فرهنگستان علوم اسلامی قم ابراز کرد: هنگامی که با تعامل و سازش و مذاکره، محیط قدرت را به دشمن واگذار کنیم، این چه مذاکره ای است؟ مذاکره در این شرایط معنا ندارد؛ مذاکره بدین معنا است که انسان از موضع قدرت و عزت و در راستای حاکمیت اسلام با دیگران مذاکره کند، نه این که از موضع ضعف مذاکراتی صورت بگیرد و محدودیت ها را بپذیرد.

وی هدف اصلی پیامبر اکرم(ص) پس از بعثت را زمینه سازی برای دستیابی به جریان حاکمیت همه جانبه امامت و ولایت اهل بیت(ع) و به تبع آن حاکمیت احکام دین مبین اسلام دانست و خاطرنشان کرد: هر کدام از ائمه اطهار(ع) متناسب با شرایطی که داشتند در راستای این هدف بزرگ اقداماتی انجام داده اند

حجت الاسلام حسینیان با اشاره به اقدامات ائمه معصومین(ع) برای زمینه سازی در راستای ایجاد شبکه وکالت بیان کرد: زمینه سازی برای جریان وکالت در دوران امام رضا(ع) چندین برابر دوره های قبل اتفاق افتاد؛ اظهار امامت به صورت علنی و حرکت امام رضا(ع) به سوی خراسان نقطه عطفی برای تغییر جغرافیای سیاسی حاکمیت شیعه در آینده ای نه چندان دور بود./841/ت302/ب1

حسین ثالث موید
ارسال نظرات