انسان با اراده و اختیار خود هدایت می‌شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله علی‌اکبر رشاد رییس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران و تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع)، امروز پیش از آغاز درس خارج فقه که در همین حوزه علمیه برگزار شد، گفت: امام علی(ع) می‌فرمایند: اگر انسان استبصار کند و عین عنایت به هستی نگاه افکند همه حقایق را به روشنی خواهد دید.
وی افزود: همچنین فرمودند: خداوند حقایق عالم را در معرض دید عموم گذاشت تا انسان خود آن حقایق را ببیند و این امر زمانی محقق می‌شود که خود انسان اهل بینش و تدبر باشد.
آیت‌الله رشاد همه هستی را آیت و نشانه الهی بیان کرد و اظهار داشت: انسان بصیر حقایق الهی را درمی‌یابد، انسان اگر بصیرت داشته باشد همه امور را دیدنی و در مقابل چشم خود می‌بیند. کسی که نمی‌خواهد حقایق را بیابد حقیقت را گم می‌کند.
رییس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران بیان داشت: انسان اگر به دنبال هدایت باشد این خود بیانگر هدایت شدن است، علائم و نشانه‌ها، انسان را به صراط مستقیم هدایت می‌کند و رسیدن به مقصد درگرو حرکت در مسیر صراط است بنابراین گم‌شدن راه بیانگر قدم برنداشتن انسان در مسیر صراط است.
تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع) ادامه داد: اگر بنا باشد کسی در صراط گام بردارد هرگز گم نمی‌شود. خداوند همه انسان‌ها را به‌سوی کمال هدایت کرده اما این خود انسان است که مسیری غیر از صراط انتخاب می‌کند؛ شرط هدایت شدن پذیرش هدایت است.
آیت‌الله رشاد هدایت را امری ارادی و آزادانه دانست و بیان کرد: خداوند انسان را آزاد خلق کرده است ازاین‌رو اگر کسی دنبال هدایت شدن نباشد هدایت نمی‌شود؛ بنابراین شاکر و کفور بودن بستگی به انتخاب انسان دارد. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: ما حقایق را به گوش شما رسانده‌ایم اگر گوش شنوا داشته باشید.
وی افزود: اگر کسی دیده باطن بین داشته باشد خداوند چشم باطن بین به او داده تا حقایق الهی را دریابد، اگر کسی دیده عقلانی داشته باشد خداوند به او عقل داده تا از طریق عقل حقایق را کشف کند، اگر توجه کسی به نقلیات بیشتر باشد خداوند از طریق کتاب و سنت راه را به او نشان داده؛ بنابراین خداوند به‌صورت قلبی، عقلی و سمعی انسان‌ها را در معرض هدایت قرار داده است.
تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع) در پایان خاطرنشان کرد: اگر کسی راه گم می‌کند مقصر خود اوست و خداوند مایل نیست انسان‌ها گمراه شوند چراکه خداوند اشتیاقش به هدایت بندگانش بسیار بیش از هدایت جویی بندگان است./813/پ202/ب1