۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۲۳:۵۰
کد خبر: ۴۹۵۵۷۹
آیت الله مصباح یزدی:

غرور بدترین لغزش برای مؤمن است

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بدترین لغزش مؤمن را غرور دانست و گفت: غرور یعنی این که انسان فریب شیطان را بخورد و تصور کند که حساب او پاک است.
 آیت الله مصباح

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) امشب در جلسه درس اخلاق که در دفتر رهبر معظم انقلاب در قم برگزار شد، با بیان بخش های از داستان قرآنی بنی اسرائیل، نکات اخلاقی و کاربردی این داستان را تشریح کرد.

وی افزود: گاهی خیال می کنیم وقتی اسلام آوردیم، مذهب حق را پذیرفتیم و انقلابی شدیم و برای انقلاب زحمت کشیدیم کسی از ما برتر  نیست و بهتر از ما وجود ندارد، در روایات آمده آیا برای شیعیان کافی است که بگویند اهل بیت(ع) را دوست دارند؟  اگر با ادعای دوستی کار انسان درست می شد افراد دیگر ادعای دیگری انجام می دادند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که با ادعای دوستی کاری درست نمی شود، اظهار داشت: اگر انسان در دوست داشتن خود صادق است باید از خدا اطاعت کند، این گونه خودبرتر بینی ها شبیه تصور بنی اسرائیل است، هرکس حق را بیشتر می شناسد تکلیف بیشتر و مسؤولیت سنگین تری دارد.

وی ادامه داد: شکر نعمت های خداوند در زمینه های گوناگون، اطاعت از سیره اهل بیت(ع) است، اگر تابع اهل بیت(ع) هستیم باید ببینیم که چقدر عمل انجام می دهیم، نباید تصور شود و شیطان وسوسه کند که اگر انسان ائمه را شناخت کافی است.

آیت الله مصباح یزدی با بیان این که انسان باید آداب را یاد بگیرد، ابراز داشت: در روایات بسیاری آمده که مؤمن باید خود را از همه خلق خدا بدتر بداند؛ بر این اساس انسان نمی تواند بگوید کسی از او بدتر است، بدترین لغزش غرور است، غرور یعنی این که انسان فریب بخورد و تصور کند که حساب او پاک است.

وی عنوان کرد: تصور می شود وقتی که مجموعه ای پسندیده و صالح هستند خیال بقیه افراد مجموعه باید راحت باشد یا اگر قومی مغضوب خدا شدند همه افراد قوم خراب هستند، در داستان هایی که قرآن ذکر کرده بسیار رعایت انصاف و این موارد به خوبی تفکیک شده است.

استاد برجسته حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: اگر انسان درباره کشور، گروه و دسته ای صحبت می کنند  باید توجه داشته باشد که حساب خوبان از بدها جدا است، در بسیاری از موارد قرآن می فرماید در بین یهود کسانی بودند که میانه رو بودند و افراط و تفریط نداشتند، اگر قومی کار نادرستی انجام دادند استثناهای آن را نباید فراموش کرد و همه را نباید به یک چشم دید؛ نباید قضاوت ما این باشد که همه افراد یک قوم خوب و یا بد هستند و همه را باید یک چوب برانیم؛ به عنوان مثال زمانی شده که برخی از طلاب کارنادرستی انجام دادند و عده ای گفتند که همه روحانیان خراب هستند که این تفکر  نادرست است./۱۳۲۳/پ۲۰۲/ج۱

ارسال نظرات