به سؤال «چرا دروغ» جواب دهید

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا از وبلاگ افتخار طلبگی، سلام امروز در مسیر برگشت از محل تدریسم، صدای یه آقایی رو شنیدم که سر کوچه با موبایلش مشغول صحبت کردن بود، بلند صحبت می کرد به طوری که اگر کسی قصد شنیدن صداش رو هم نداشت ولی می شنید، و بهتر بگم صداش به گوش همه می رسید، با تاکید و صدای بلندی گفت: "چشم اگر رسیدم مشهد حتما می رسم خدمتتون، من الان مشهد نیستم" در حالی که من داشتم توی خیابونهای مشهد قدم می زدم و صدای این آقا که مثل من روی زمین شهر مشهد ایستاده بود و مشغول حرف زدن بود، رو شنیدم.

خیلی تعجب کردم، تقریبا همزمان با گفتن این جملات بود که من از کنارش رد شدم، و اصلا خجالت نکشید که داره دروغ میگه، می خواستم، برگردم و بهش نگاه کنم و تذکر بدم که: پسرخوب چندصد متر با امام رضا فاصله داری، دروغ نگو!! ولی با خودم گفتم: بی خیال بهتره خودم رو بزنم به نفهمی ...، با خودم صد تا دلیل آوردم شاید دروغش مصلحتی بوده و... ولی هنوز ذهنم مشغوله، که اگه دروغش مصلحتی نبود چی؟؟ آخه دروغ چرا ؟؟

مگه نشنیده که حدیث داریم: النجاة فی الصدق، نجات و رهایی در راستگویی است. مگه نمی دونه که دروغ زمینه چند تا گناه دیگه رو فراهم می کنه؟

ما اصلا توجه نداریم که شاید در طول شبانه روز زندگیمون رو دروغ پر کرده باشه، چه دروغ گفتاری، یعنی با زبان حرفی که راست نیست را بگوییم یا دروغ رفتاری یا کرداری و یا عملی که با کارهایمان وانمود کنیم که واقعیت چیز دیگری است و به دیگران دروغ بگوییم که اتفاق خاصی نیفتاده است.

اگر صداقت داشته باشیم، به خودمان هم دروغ نمی گوییم که بعد گناه کردن آسان شود، و یا خودمان دروغ هایمان را باور کنیم و به خاطر آن از هزار تا پیشرفت و موفیقت عقب بمونیم، وقتی به خودمون دروغ بگیم، دروغ گفتن به خدا هم آسون می شه ولی غافل از اینکه خدا علام الغیوب است، وقتی در خلوت می خوایم یک گناهی رو مرتکب بشیم، میگیم خدایا دفعه آخره، و می دونیم باز هم انجام میدیم و نمی تونیم ترکش کنیم، چون دروغ می گیم نمی تونیم از گناه دست برداریم، چرا که اگر به جای این دروغ، از خدا بخواهیم که خدایا من را کمک کن تا این گناه را ترک کنم، موفق می شویم و خدا دست ما را می گیرد.

اما اگر سر خودمان را شیره بمالیم، چون دروغمان را باور کرده ایم که در آینده می توانم گناه را ترک کنم در حالی که هرگز این اتفاق نخواهد افتاد، نه می توانیم گناه را ترک کنیم و نه می توانیم توبه کنیم، چون دروغم رو باور می کنم که کاره ای هستم دیگه زحمتی برای بدست آوردن مراحل موفقیت و پیشرفت بالاتر نمی کشیم و باعث میشه که در جایگاه پایین راکد بمونیم و امورات زندگیمون بگذره، و جوونی رو از دست بدیم، دشمن دنبال ترویج دروغ بین جوونها و مردم مومن و مذهبی ماست، واسه همینه که من در فیس بوک دروغ زیاد می بینم، دختره، میگه پسرم، پسره میگه دخترم، رفیقه منه، میگه غریبه ام، مزاحمت ایجاد می کنه خودش جای یکی دیگه نشون می ده، از آی دی دیگران سوء استفاده می کنه و...

اینها همش به خاطر این است که جواب "دروغ چرا ؟" را نمی دانیم؟

اگر تنها نتیجه دروغ، دوری از خداست و اگه مثل ائمه معصومین که لجن و خباثت گناهان را می دیدند، ما هم زشتی و پلیدی دروغ و گناهان را ببینیم، دیگر به راحتی مثل آب خوردن دروغ نمی گوییم. خداوند به همه ما توفیق صداقت و کنار گذاشتن دروغ حتی به شوخی و دروغ کوچک را به همه عنایت بفرماید.

«و من الله التوفیق فی جمیع الامور»/1325/