تفاوت دنیای فاسقان و پارسایان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان شامگاه یک‌شنبه در مراسم عزاداری سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در حسینیه همدانی‌ها واقع در خیابان ری تهران، گفت: در طول تاریخ یک دنیایی بوده که ذهن مردم ساخته است؛ ذهنی که سالم نبوده و نور نداشته، این دنیا چنان‌که در قرآن و نهج‌البلاغه مطرح است، به‌وسیله سازندگانش، به‌جای خدا قرار داده شده است.

وی ابراز داشت: معلوم است، این دنیایی که در خیمه زندگی مردم به‌جای خدا قرار داده شده، انسان(سازندگانش) را تبدیل به یک موجود مادی صد در صد کرد و کشش این دنیا هم اینقدر زیاد بوده و زیاد است که پرستندگانش حاضر نیستند پروردگار عالم و دستوراتش را در فضای این عالم راه بدهند، بیگانه از او زیستند و مُردند و زیست می‌کنند و بعدا هم می‌میرند.

حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان به عبارت قرآنی «و ما یهلکنا الا الدهر» اشاره کرد و اظهار داشت: این‌گونه افراد حتی مرگ‌شان را هم به گردن دنیا می‌اندازند.

این واعظ برجسته خاطرنشان کرد: دنیای دیگر، دنیایی است که پروردگار ساخته است؛ دنیایی که مجموعه‌ای از زیباترین، مهم‌ترین، خوب‌ترین و مفیدترین نعمت‌هایش است؛ آنقدر هم ساخت او ارزش دارد که به اجزاء و عناصری از این دنیا قسم یاد می‌کند که ارزش کار، نعمت، صنعت، هنر و مفید بودن کارش را به ایشان برساند.

وی با اشاره به این‌که اگر در قرآن، روایات و اشعار حکیمانه شعرای باسواد دنیا را رد کردند، منظور این دنیایی است که پل عبور به طرف جهنم است، بیان داشت: وقتی امیر مؤمنان(ع) در نهج البلاغه یا حضرت صدیقه(س) می‌خواهند درباره دنیای منفی صحبت کنند، می‌گویند «دنیاکم»(دنیای شما)، بدان معنا که دنیای انبیا(ع) و ائمه طاهرین(ع) مانند دنیای شما برادران و خواهران، ما در حد خود، آنها هم در حد خودشان، مزرعه آخرت است.

حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان اظهار داشت: ما می‌خوابیم اما در اثر خستگی کار مثبت و مشروع اما یک عده شب می‌خوابند و خسته از انواع گناهانند، این خواب مقدمه معصیت است، پس خود خواب هم معصیت است، اگر حمله‌ای به دنیا شده، خطاب به آنهاست.

این واعظ برجسته با اشاره به حدیثی از امیرمؤمنان(ع) مبنی بر این‌که دنیای شما نزد من از آب گندیده بینی خوک جزامی قیمتش کمتر است، گفت: دنیایی که منظور این روایت است، دنیای فاسدان و فاسقان است، دنیای امیرمؤمنان(ع) قیمتی‌ترین دنیا است، یعنی اولیای خدا چنان نورانیت و بیداری دارند که دنیای آنها را این‌طور می‌بینند./956/پ202/ب4