همبازی، رکنی از زندگی کودکان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام سید علی‌رضا تراشیون، کارشناس و مشاور تربیتی کودک و نوجوان، در برنامه پرسمان که از رادیو معارف پخش می‌شد، گفت: ما باید زمینه‌ای را فراهم کنیم تا مباحث اعتقادی را به فرزندانمان بیاموزیم، نکته مهم این است که ما باید فرزندانمان را در حد و تراز یک حکومت جهانی تربیت کنیم و در عین حال باید آن قدر اعتقاداتشان را تقویت کنیم که بستر برای این تراز فراهم آید. وی ادامه داد: برای فراهم آوردن این مقدمات و برای این که نوجوان اهل تفکر باشد، باید محیطی امن و دور از تنش برای او فراهم کنیم، دوره نوجوانی دوره خاص و حساسی است، پدر و مادر باید از درگیری و تنش در حضور نوجوان بپرهیزند، اگر اختلافاتی در خانواده وجود دارد باید با گفتگو حل شود، پدر و مادر باید اهل صبر و گذشت باشند تا امنیت و آرامش را از نوجوانشان سلب نکنند. این کارشناس حوزوی ابراز داشت: برای این که نوجوان آرامش داشته باشد، پدر و مادر باید گوش شنوایی برای او باشند، اصلاً حرف زدن در انسان‌ها آرامش درونی ایجاد می‌کند، وقتی انسان نمی‌تواند حرف بزند تلاطم درونی پیدا می‌کند، در دختران این تلاطم و نیاز به حرف زدن بیشتر است، گوش دادن و شنونده بودن یک مهارت است، برای این که شنونده خوبی باشیم باید چند نکته را رعایت کنیم. حجت‌الاسلام تراشیون اظهار داشت: برای گوش دادن به حرف نوجوان باید ارتباطمان چهره به چهره باشد، یعنی در مقابل نوجوان بنشینیم و با او حرف بزنیم، دوم این که جملات کوتاهی مثل خب، بله، را که تایید کننده باشند، به‌کار ببریم تا مطمئن شود که حرفش را می‌شنویم، سوم عوامل حواس پرتی را دور کنیم، مثلاً اگر تلویزیون روشن است خاموشش کنیم، نکته دیگر این که تکیه بر نقاط قوت فرزند داشته باشیم. وی افزود: وقتی به نقاط قوت تکیه می‌کنیم توانایی‌هایشان را می‌بینیم، این باعث اطمینان به آن‌ها می‌شود، می‌داند که دیده می‌شود، فرزندان در دوره نوجوانی می‌خواهند دیده شوند و اگر بدانند که ویژگی‌های خوب و مثبتی دارند و ویژگی‌های آن‌ها به چشم می‌خورد این باعث اطمینان و اعتماد به نفس در نوجوانان خواهد شد. حجت‌الاسلام تراشیون در پاسخ به پرسش «پسر پنج ساله‌ای دارم که دوست دارد در کوچه با دوستانش بازی کند اما من دوست ندارم که در کوچه باشد و مرتب نگران او هستم، چه کار کنم که علاقه او به بازی در کوچه کم شود؟» گفت: یکی از نکاتی که حائز اهمیت است این است که بچه‌ها از سن دو سالگی نیاز به همبازی دارند. وی ابراز داشت: در سیر رشد اجتماعی وقتی بچه‌ها به چهار یا پنج سالگی می‌رسند، همبازی رکنی از زندگی آن‌ها می‌شود، تا جایی که اجازه دارند حتی روزی ده ساعت با همبازیهایشان بازی کنند، این یک نیاز این کارشناس تربیتی ادامه داد: اگر نمی‌خواهید فرزندتان به کوچه است، حتی اگر با یکدیگر دعوا کنند، برای بازی بچه‌ها سه رکن لازم است، اسباب بازی، محیط بازی، و از همه مهم‌تر همبازی، چون بچه‌ها در خانه همبازی ندارند به کوچه پناه می‌برند.برود باید همبازی‌هایش را به خانه بیاورید، نکته دیگر این که دنبال یک پیش دبستانی خوب برای فرزندتان باشید، پیش دبستانی خوب باید چند ویژگی داشته باشد، یکی این که مربی خوب و متدینی داشته باشد، دوم این که مربی مهارت کار کردن با این گروه سنی را داشته باشد و سوم وقتی بچه‌ها در این محیط قرار می‌گیرند، محور آموزش دادن به آن‌ها نباشد. وی در پایان اظهار داشت: بچه‌ها در این سن نباید آموزش‌های مستقیم ببینند، آموزش باید به صورت غیر مستقیم باشد، بچه‌ها به صورت متناوب باید بتوانند در این محیط بازی کنند، و مسئله مهم دیگر این که پدر و مادرها وقتی عصبانی می‌شوند بیشتر مواظب فرزندانشان باشند زیرا وقتی بچه‌ای بد اخلاقی مادر و پدر را می‌بیند، محیط خانه برایش ناامن شده و به کوچه و دوستانش پناه می‌برد. /9194/پ202/ن