تعزیه متنی فاخر و آهنگینِ برخاسته از تفکر شیعی و ایرانی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محمدحسین ناصربخت، پژوهشگر نمایش‌های آئینی و ایرانی، استاد دانشگاه عصر امروز در پنجمین نشست پژوهشی «هنر و ادبیات دینی» تحت عنوان «تعزیه و تأثیر آن بر هنر معاصر» که به همت مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری، در همین مرکز برگزار شد، با اشاره به چیستی تعزیه، گفت: تعزیه یکی از نمایش‌های برجسته ایرانی است که ریشه در فرهنگ آن دارد.

وی افزود: تعزیه ترکیبی از همه هنر‌ها نظیر تجسمی یا موسیقی است که برخلاف بسیاری از نمایش‌ها، متنی نوشتاری با چارچوب مشخص و قراردادهای متقن دارد که هر کس بخواهد آن را اجرا کند باید همه این قوانین را رعایت کند.

این پژوهشگر آئینی و ایرانی با اشاره به اینکه خاستگاه تعزیه مردمی است، عنوان کرد: تعزیه یک هنر تجملاتی و اشرافی نیست و بیشتر در میان توده مردم جریان داشته است اما با وجود این از نگاه عوامانه به آن پرهیز شده و متنی فاخر و آهنگین برخواسته از تفکر شیعی و ایرانی با پشتوانه فلسفی و ادله منطقی است.

این مدرس دانشگاه افزود: در طول تاریخ تعزیه هم مخالفانی به اصطلاح روشنفکر داشته است که آن را نمایشی عوامانه و به دور از بینش هنری فاخر می‌دانستند و هم مخالفانی از سوی متدینین داشته که تشبه جستن به معصوم(ع) را امری برخلاف شرع دانسته و آن را گناه محصوب می‌کردند.

وی در ادامه بیان داشت: نباید تصور شود که تعزیه در کشور ما در اثر گسترده شدن قلمرو اسلامی به دست ما رسیده است، بلکه پیش از ورود اسلام به کشور ما تعزیه ملی وجود داشته است، اگر از تعزیه عرضه‌ای درست داشته باشیم همه به فخر، جلال و شکوه آن پی خواهند برد.

ناصربخت در پایان خاطرنشان کرد: امروز هنر تعزیه بر هنر نمایش مدرن و معاصر ایرانی تاثیر زیاد دارد و برخی هنرمندان سعی در استفاده از ساختار و محتوای آن دارند./807/202/ب2