جانباز شهید همه اموالش را وقف به بیماران سرطانی کرد

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط عمومی سازمان اوقاف و امور خیریه، سرآغاز دفتر فداکاری این پزشک در 8 سال دفاع مقدس گشوده شد. او در دو عملیات‌ بدر و والفجر 8 با شجاعت مقابل نیروهای دشمن ایستاد و به درجه رفیع جانبازی رسید. این جانباز 70 درصدی پس از پایان جنگ در سنگری دیگر ایثارگری هایش را ادامه داد و با تحصیل در رشته گوش و حلق و بینی و اخذ کرسی استادی، بیماران نیازمند را رایگان ویزیت می‌کرد.

داریوش اصغری برادر این پزشک فداکار با اشاره به اینکه برادرش هیچ وقت از کمک به مردم خسته نمی‌شد، گفت: داوود فرزند اول خانواده بود که سال 1347 در تهران به دنیا آمد و وقتی دو سال داشت به اردبیل نقل مکان کردیم. او از همان کودکی علاقه زیادی برای کمک به دیگران داشت و در کوچه و خیابان اگر احساس می‌کرد کسی به کمک نیاز دارد، درنگ نمی‌کرد. با شروع جنگ شور و عشق رفتن به جبهه، در چهره اش موج می‌زد و سال 1362 وقتی در کلاس دوم دبیرستان تحصیل می‌کرد، با رها کردن درس و مدرسه به ندای امام خمینی(ره) لبیک گفت و راهی جبهه‌ها شد.

وی با یادآوری گذشته افزود: 15 بهار از عمرش سپری شده بود اما بسرعت آموزش‌های نظامی را پشت سر گذاشت و به مناطق عملیاتی کردستان اعزام شد و در عملیات‌های چریکی بخصوص در منطقه اشنویه شرکت کرد. پس از این عملیات‌ها به گردان حضرت قاسم(ع) از لشگر 31 عاشورا پیوست و در چند عملیات مختلف از جمله بدر، والفجر 8، کربلای 5 و مرصاد شرکت داشت.

وی ادامه داد: نخستین بار در عملیات بدر با اصابت ترکش به شکم مجروح شد، اما پس از بهبودی دوباره به جبهه بازگشت. می‌گفت نباید جبهه را خالی بگذاریم. باردوم در عملیات والفجر 8 ترکش دیگری به شکم و پهلوی او اصابت کرد و بشدت مجروح شد. او تا روزهای آخر جنگ در جبهه حضور داشت و با وجود جراحت‌های شدید در عملیات مرصاد شرکت کردو اجازه نداد منافقین به آرزویشان که ضربه زدن به ایران بود برسند.

وی با اشاره به تحصیلات عالیه برادرش بعد از پایان جنگ ادامه داد: وقتی جنگ تمام شد داوود تحصیلاتش را ادامه داد. او می‌گفت باید خود را به سلاح علم تجهیز کنیم. هوش بالایی داشت و با قبولی در پزشکی ، رشته گوش و حلق و بینی را به عنوان رشته تخصصی انتخاب و در آن تحصیل کرد. داوود تحصیلاتش را تا مقطع فوق تخصصی ادامه داد و دانشگاه‌های آلمان و امریکا به او کرسی استادی دادند. همیشه آرزو داشت به افراد محروم جامعه کمک کند و می‌گفت با دایر کردن مطب نمی‌توان به بیماران کمک کرد.

او در یکی از بیمارستان‌های اردبیل مشغول به کار شد و به خاطر شرایط جسمانی که داشت ازدواج نکرد. برادرم برای اینکه بتواند در هر زمان که بیماران به او نیاز داشتند به کمک آنها برود در خانه‌ای نزدیک بیمارستان زندگی می‌کرد. او هر روز بیماران مختلف را ویزیت و بسیاری از آنها را نیز رایگان درمان می‌کرد. علاوه بر آن داوود با چند مرکز خیریه همکاری داشت و تا قبل از شهادت به افرادی که نیاز به یاری داشتند، کمک می‌کرد.

وی افزود: با توجه به کرسی استادی که داشت برای تدریس به آلمان و امریکا می‌رفت و مطالعات علمی و تخصصی اش را در آنجا انجام می‌داد. ایام نوروز امسال وضعیت جسمی او بر اثر زخم‌های ناشی از جنگ رو به وخامت رفت. داوود قبل از شهادت هم به فکر کمک به دیگران بود به‌طوری که همه اموال و دارایی اش را که بالغ بر 8 میلیارد تومان بود، لیست کرد و همه آنها را در مؤسسه خیریه حمایت از بیماران سرطانی ریحانه وقف کرد. او به آرزویش رسید و با وقف همه دارایی اش ایثارگری هایش را کامل کرد و پس از تحمل سالها درد و رنج ناشی از جراحت‌های دوران جنگ، ششم فروردین سال جاری به کاروان شهدا پیوست.

وی ادامه داد: داوود قبل از شهادت وصیت کرد همه اموال از جمله کتاب‌هایش را وقف کنیم. او توجه خاصی به بیماران سرطانی داشت و می‌گفت هزینه‌های سنگین درمان این بیماری برای آنها سخت است. او به پنج زبان بین‌المللی مسلط بود و قبل از شهادت نیز مشغول تحصیل در رشته حقوق بین‌الملل بود.

گفتنی است، پیکر این جانباز شهید از مقابل مسجد قدس اردبیل تشییع و در گلزار شهدا به خاک سپرده شد./1325/د101/ف