تنها مقام حضرت ابراهیم و جبرئیل در مسجد کوفه دارای اعمال خاص است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، نشست علمي «بازپژوهي اعمال مساجد كوفه و سهله» جهت بررسي مستندات اعمال اين دو مسجد بزرگ پیش از ظهر امروز از سوي معاونت پژوهشي پژوهشكده حج و زيارت وابسته به حوزه نمايندگي ولي فقيه در امور حج و زيارت برگزار شد.

حجت الاسلام مهدی ساجدی عضو هیأت علمی دانشگاه قرآن و حدیث در این نشست علمی اظهار داشت: ما در این مقاله به بررسی فقهی و حدیثی اعمال مسجد کوفه و سهله پرداخته ایم و نحوه انجام اعمال عبادی در این دو مسجد شریف را به معنای دخیل بودن مکان خاص از مسجد در صحت یا کمال عمل، مورد بازپژوهی قرار داده ایم.

وی تأکید کرد: تتبع در روایات مربوط به این دو مسجد نشان می دهد در مورد مکان های معینی از مسجد کوفه، اعمال و ادعیه ای با نص صحیح یا معتبر وارد شده که بیانگر توجه و اهمیت عبادت در آن مکان نزد امام معصوم است.

عضو هیأت علمی دانشگاه قرآن و حدیث با بیان این که این مسأله ارشاد به این مطلب است که انجام عبادت در این مواضع در کمال عمل عبادی و بهره مندی از ثواب تام نقش دارد، گفت: اما در مورد سایر قسمت های مسجد کوفه و تمامی مسجد سهله، دلیل روشنی بر خصوصیت داشتن موضعی از این دو مسجد یافت نشد.

وی اضافه کرد: همچنین انجام عبادت در مکان های منسوب به انبیاء و امام معصوم در هر دو مسجد شریف، به دو شرط یقینی بودن انتساب و اثبات انجام مکرر عبادت توسط امام معصوم در آن محل، در کمال عبادت دخیل بوده و اقتدا به سیره عملی معصومان محسوب می شود.

حجت الاسلام ساجدی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر این که در صورت عدم اثبات تکرار عبادت در آن محل توسط ائمه انجام عبادت در خصوص آن موضع تنها از باب تبرک جستن توجیه پذیر است، اظهار کرد: تتبع در روایات مربوط به این دو مسجد نشان می دهد در خصوص مقام ابراهیم و مقام جبرئیل در مسجد کوفه، اعمال و ادعیه ای با نص صحیح یا معتبر وارد شده است.

وی ادامه داد: تنها در مورد این دو موضع می توان گفت روایاتی وجود دارد که بیانگر توجه و اهمیت عبادت در آن مکان نزد امام معصوم بوده و ارشاد به این مطلب است که انجام عبادت در این مواضغ در کمال عمل عبادی و بهره مندی از ثواب تام نقش دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه قرآن و حدیث با اشاره به برخی منابع روایی در مورد این دو مسجد عنوان کرد: در کتاب های نگاشته شده در باب زیارت نظیر «المزار» شهید اول، «المزار الکبیر» شیخ مفید، «مصباح الزائر» ابن طاووس و «بحارالانوار» علامه مجلسی، نیز آداب و ادعیه گوناگون برای مکان هایی در مسجد کوفه و سهله نقل شده که اثری از آنها در متون روایی دیده نمی شود.

وی در پایان با بیان این که ظاهرا این فقها به نقل کتاب المزار الکبیر ابن مشهدی اکتفا کرده اند، ابراز داشت: پذیرش مطالب غیر مستند در این کتاب با تمسک به قاعده تسامح در ادله سنن با توجه به تفسیر مقبولی که ناحیه محقق نائینی در مورد مفاد اخبار «من بلغ» ارائه شده، امکان پذیر نیست./1330/پ۲۰۲/ی