پیامبر در بستر وفات بشارت حضرت مهدی را داد
به گزارش خبرگزاری رسا، بر اساس آیات و روایات اندیشه مهدویت در طول تاریخ بشریت همواره یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های خوبان بشر یعنی انبیا و رسولان الهی بوده است. این دغدغه برخواسته از آن چیزی بود که خداوند متعال در کتب آسمانی‌شان بر آن‌ها وحی کرده بود. بخش‌هایی از آیات کتب آسمانی ادیان، به ویژه «عهدین» اختصاص به موضوع آخرالزمان و منجی‌گرایی دارد. بنابراین با یک نگرش تمدنی به تاریخ این بزرگواران اتصال جریان نبوت به مهدویت را خواهیم یافت. دعای ندبه یکی از مهم‌ترین منابع برای فهم این مسأله است. امام صادق(ع) در قالب این دعای شریف به خوبی این اتصال را به شیعیان خویش می‌آموزد.
انبیا و رسولان به حسب وظیفه‌ای که بر عهده داشتند، به قدری در فضای مهدویت و آینده بشریت سِیر می‌کردند که حتی معجزات خویش را در درجه اول در این راستا به کار می‌گرفتند و آن‌ها را برای منجی آخرالزمان به یادگار می‌گذاشتند. بر اساس روایات متعددی که وجود دارد، معجزات رسولان الهی در نهایت به دستان امام زمان(عج) می‌رسد و حضرت آن‌ها را به کار می‌گیرد؛ معجزاتی مثل عصای موسای نبی، نگین سلیمانی که با آن اجنه را تسخیر کرد، تابوت عهد و ... از جمله این معجزات است. عملکرد رسولان الهی در جهت مهدویت به قدری قوت داشت و به قدری در این مسیر از خویش عزم نشان دادند که امام محمد باقر(ع) در یک روایت جالب توجه ذیل آیاتی از قرآن با اشاره به علت نامیدن پنج نفر از رسولان الهی به اولوا العزمی فرمودند: «فَثَبَتَتِ الْعَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ فِی الْمَهْدِی؛ عزم این پنج نفر نسبت به مهدی به اثبات رسید» (الکافی، ج1، ص8).
در اوج «اولوا العزم من الرسل» رسول گرامی اسلام(ص) قرار دارند. ایشان نیز به حسب وظایفی که خداوند بر عهده ایشان نهاد، از جمله در آیه 9 سوره صف آنجا که فرمود: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ؛ اوست خدایی که رسولش را به هدایت خلق و ابلاغ دین حق فرستاد تا آن را هر چند مشرکان خوش ندارند بر همه ادیان عالم پیروز کند» با جریان دادن خط خلافت و امامت مسیر بشریت را برای نیل به این هدف و رساندن بشریت به سوی مهدویت و سرزمین ظهور هموار کردند.
با بررسی مقاطعی مهم از حیات پیامبر(ص) یعنی جریان غدیر و زمان وفات ایشان در می‌یابیم به صورت مکرر به مهدویت اشاراتی داشته‌اند. به عنوان نمونه سلمان فارسى می‌گوید: من هنگام بیمارى فوت رسول خدا(ص) در مقابل آن حضرت نشسته بودم که فاطمه(س) وارد شد و چون ضعف پدر را دید گریه کرد و اشک بر گونههایش جارى شد. رسول خدا(ص) فرمود: اى فاطمه براى چه گریه مىکنى؟ گفت: اى رسول خدا بر خود و فرزندانم نگرانم که پس از شما تباه شویم، آنگاه دو چشم رسول خدا(ص) غرق اشک شد. در ادامه این روایت شریف، پیامبر(ص) در مقام آرامش دادن به فرزندش فاطمه(س) به برخی فضایلی که خداوند به اهل‌بیت(ع) عطا کرده بود اشاره کردند و بعد فرمودند: «(ای فاطمه) خداى تعالى به ما 6 خصلت عطا فرموده که به هیچ کس از اولین و آخرین عطا نکرده است:
1ـ ... پیامبر ما سرور انبیا و مرسلین است و او پدر توست
2ـ و وصىّ ما سرور اوصیاست و او شوهر توست
3ـ و شهید ما سرور شهداست و او حمزة بن عبد المطّلب عموى پدر توست. فاطمه علیها السّلام گفت: اى رسول خدا! آیا او سیّد شهدایى است که همراه او کشته شدند؟ فرمود: خیر بلکه او سرور شهیدان اولین و آخرین به غیر از انبیا و اوصیاست.
4ـ و جعفر بن أبى طالب که داراى دو بال است و در بهشت همراه ملائکه پرواز مىکند.
5ـ و دو فرزند تو حسن و حسین که دو سبط امتم و سرور جوانان اهل بهشتند
6ـ و قسم به خدایى که جانم در دست اوست مهدى این امّت از ماست، کسى که زمین را پر از عدل و داد کند همان گونه که پر از ظلم و جور شده باشد؛وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ مَهْدِیُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ الَّذِی یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً.
فاطمه علیهاالسلام گفت: از اینان که نام بردى کدامشان افضل است؟ فرمود: علی پس از من افضل امتم است و پس از علی و تو و دو فرزند و سبطم حسن و حسین و اوصیاى از اولاد این فرزندم- و به حسین اشاره کرده و فرمودند مهدى از آنهاست.» (کمال الدین و تمام النعمة (شیخ صدوق)، ج1، ص 262)
بنابراین بررسی عملکرد انبیا و رسولان در جهت مهدویت بر اساس آیات و روایات فرصت تحقیقاتی جدیدی را فراروی محققان این عرصه قرار می‌دهد که متأسفانه به طور شایسته به آن پرداخته نشده است./۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: تسنیم