۲۹ فروردين ۱۳۹۷ - ۱۴:۰۳
کد خبر: ۵۶۱۴۳۵
یادداشت؛

نقش "مد" و "غذا" در وابستگی کشور

غذا و پوشاک در تهاجم فرهنگی جایگاه بسیار مهمی دارد به گونه ­ای که یکی از ابزارهای مهم جنگ نرم استفاده هنرمندانه از «مد» و «غذا» است.
حمایت از کالای ایرانی

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، «لَا تَزَالُ هَذِهِ الْأُمَّةُ بِخَیرٍ مَا لَمْ یلْبَسُوا لِبَاسَ الْعَجَمِ وَ یطْعَمُوا أَطْعِمَةَ الْعَجَمِ فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِک ضَرَبَهُمُ اللَّهُ بِالذُّلِّ؛(۱) سربلندی و خیر از امت اسلام زائل نمی شود مادامی که لباس عجم را نپوشند و غذای آنان را نخورند، و هنگامی که چنین کردند خداوند ذلالت را برای آنان تقدیر می زند».

عدم وابستگی مسلمین و الگوبرداری آنان از بیگانگان حتی در خوراک و پوشاک

امت اسلام (که اعم از فرد و جامعه اسلامی است) آنگاه به مجد و شکوه حقیقی که شایسته آن است دست خواهد یافت که هیچ چیز به بیگانگان وابسته باشد. طبق این روایت هرگونه وابستگی به غیر ولو در حد خوراک و پوشاک باشد خواری و ذلت را در پی دارد که منافات با عزت و کرامت انسانی است و اگر جامعه اسلامی بخواهد، عزت و کرامت خود را حفظ کند باید خود را برپایه این فرمول و راهکار اقتصادی شکل دهد و بر این اساس عمل کند. امروزه در اینکه صنعت غذا جزء مقولات استراتژیک یک کشور محسوب می­ شوند، و نیز در اهمیت فوق العاده مد و لباس در مقوله فرهنگ جای هیچ تردیدی نیست؛ از این رو به این روایت شریف و ارتباط آن با مقوله حمایت از تولید ملی از دو منظر مهم دیگر هم می ­توان نگریست.

نخست: مسئله تهاجم فرهنگی به جامعه اسلامی

در تهاجم فرهنگی مقوله غذا و پوشاک جایگاه بسیار مهمی دارد به گونه ­ای که یکی از ابزارهای مهم جنگ نرم استفاده هنرمندانه از «مد» و «غذا» است. روحیه تنوع طلبانه نوجوانان و جوانان باعث می­ شود که «مد» و «نماد» جایگاه ویژه ­ای برای آنان داشته باشد(۲) و دشمن با استفاده از همین روحیه سعی می ­کند ابتدا با ترویج مدگرایی در این قشر آنها را مجذوب و سپس مبانی فکری خویش را به آنان تزریق کند. چراکه بسیاری از مدها، پوشش ها و نمادها و حتی بسیاری از غذاهایی که وارد فرهنگ غذایی ایرانی ­ها شدند دارای یک عقبه فکری و به عبارتی گویای یک فکر و اعتقادی خاص هستند. و جالب اینکه مقام معظم رهبری در سال 70 در رابطه با مقوله لباس به هنرمندان سفارش می­ کنند که لباس ملی طراحی کنند(۳).

در حال حاضر غرب هزینه های بسیار بالایی را برای تغییر فرهنگ غذایی، مسخ غذایی، نوع پوشش و ... تخصیص می­ دهد. برای نمونه می ­توان به شرکت مکدونالدز اشاره کرد. یک نهاد صهیونیستی تمام عیار که با درآمد سه و نیم میلیارد دلاری در سال و با بیش از پانصد شعبه‌ فعال در سراسر جهان،  در کنار استارباکس، عملا، یک رصدخانه‌ فوق پیشرفته‌ تحولات اجتماعی در سراسر جهان می‌باشد که با تمسک به آنالیز‌های بسیار پیشرفته‌ رفتارشناسی و بازخورد سنجی، در خوشبینانه‌ترین حالت، دست کم در مقام یک پایگاه نظرسنجی ناخودآگاه به انجام فعالیت می‌پردازد(۴) و در تلاش برای تزریق فرهنگ غربی و جایگزینی آن به جای فرهنگ های بومی بوسیله صنعت غذا است.

چرا که تغییر فرهنگ غذایی و نیز مد و لباس ارتباط تنگاتنگی با سبک زندگی دارند. با تغییر سبک زندگی و جایگزینی سبک غربی بجای سبک زندگی اسلامی-ایرانی به راحتی می­توانند به اهداف استعماری خود دست ­یابند. چراکه یکی از شاخصه های سبک زندگیِ وارداتیِ غربی وابستگی در تمام شئون زندگی به غرب است که نتیجه آن، عدم اعتماد به نفس و کشتن روحیه خودباوری و نابودی توان ملی است. بهترین مبارزه با این نوع از تهاجم تقویت روحیه خودباوری، ارائه الگوهای همسان با فرهنگ، آئین و مذهب کشور در بازار مد و لباس و صنایع غذایی و در یک کلام حمایت همه جانبه و تقویت تولید ملی است که از شاخصه های مهم اقتصاد مقاومتی به حساب می ­آید. با این کار علاوه بر تقویت تولید ملی، اشتغال زایی برای جوانان هم فراهم می­ شود.

دوم: تاثیر استراتژیک صنعت غذا در تربیت، اخلاق و سعادت فردی و اجتماعی

تاثیر غذا و لقمه حلال یا حرام و تاثیر آن در سعادت و شقاوت یک فرد و یا جامعه از جمله مسائلی است که نمی­ توان از کنار آن بی‌­تفاوت عبور کرد، چه به لحاظ تاثیر آن در تربیت، اخلاق و سعادت فردی و اجتماعی و چه به لحاظ اهمیت و جایگاه این مقوله در صنعت غذایی و بحث تولید ملی. در بُعد تربیتی و سیر و سلوک معنوی، غذای حلال جایگاه ویژه­ای دارد و نیز لقمه حرام در شقاوت یک جامعه، تا بدانجا که یک جامعه را به قهقرا و دره­های سقوط برده و حتی مقابل امام خود و انسان کامل زمان خویش قرار می‌­دهد همچنان که در کربلا اتفاق افتاد.  صنعت غذا امروز جزء صنایع بسیار پردرآمد و اشتغال‌زا و البته از مسائل بسیار مهم ملی است و از سویی در مقوله فرهنگ، تبادل و تهاجم فرهنگی، بسیار حائز اهمیت، که با رفتن به سوی تولید ملی در این صنعت و بی‌­نیازی کامل از محصولات غذایی بیگانه قدمی جدی هم در بحث حمایت از تولید و اشتغال، و هم در مقوله فرهنگ و حراست از بن مایه­ های فرهنگی و تربیتی و اخلاقی جامعه برداشته می­ شود، چراکه نمی­‌توان به راحتی این کالای استراتژیک را به دست بیگانه سپرد.

سپردن حتی بخش کوچکی از این مقوله مهم به دست بیگانه یعنی ایجاد روزنه برای تهاجم به سوی امنیت و سلامت جامعه به دست دشمن. براین اساس اگر به روایت امیرالمومنین(ع) از این منظر هم نگریسته شود شاید گوشه­ ای از ژرفا و آن قله ­های برافراشته دانش و معرفت حقه الهی را درک کرده باشیم./۸۴۱/ی۷۰۳/س

حجت الاسلام داود موذنیان، پژوهشگر حوزه علمیه قم

پی نوشت ها:

۱. احمد بن محمد بن خالد برقی، المحاسن، دار الكتب الإسلامية، قم، 1371، چ 2، ج2، ص: 410

۲. احمد حسین شریفی، جنگ نرم، انتشارات موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، قم، چ4، 1390، ص113

۳. بیانات در مورخ: 29/11/1370

۴. روزنامه کیهان، مورخ: 9/5/1394

ارسال نظرات