ملاك پيامبر در كارها رضايت خدا بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاري رسا در كاشان، حجت الاسلام عليرضا شاه فضل چهارشنبه شب در جلسه تفسير قرآن كه در مسجد امام خميني(ره) برگزار شد در تفسير آيات ابتدايي سوره كهف، گفت: خداوند در آيات اول تاسوم مي فرمايد، ما آيات را به پيامبراكرم(ص) نازل كرديم و در اين آيات يك بار به مردم از عذاب روز قيامت كه در انتظار آنها است هشدار داديم و بار هم به مومنان براي پاداش نيكو بشارت داديم.

وي افزود: خداوند در آيه چهارم سوره كهف به سه گروه ديگر كه براي خدا فرزند قائل شدند هشدار مي دهد، ‹‹وَ يُنْذِرَ الَّذينَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً›› كه اين هشدار به يهود و نصاري و مشركين است كه ادعای بزرگي در رابطه با خدا و فرزنددار بودن خدا دارند.

حجت الاسلام شاه فضل گفت: برخي از ما مسلمانان نيز در معرض غلو هستند به طوريكه برخي از ائمه اطهار(ع) را در حد خدا و فرزندان خدا ارتقا مي دهند، همانگونه كه در زمان اميرمومنان(ع) برخي علي اللهي ها حضرت را خدا معرفي مي كردند و در باره اميرمومنان(ع) غلو مي كردند، اماحضرت آنها را در نهج البلاغه مذمت كرده است.

وي افزود: اين جريان ادامه داشته تا به امروز كه برخي اهل حق كه علي اللهي هستند با زبان و يا عمل، خود را بنده اميرمومنان(ع) مي دانند به طوريكه مدعي هستند چون اميرمومنان(ع) را دارند نيازي به خدا ندارند.

دبير جامعه روحانيت كاشان گفت: اگر كسي امروز مدعي شود چون امام حسين(ع) را دارد كاري به خدا ندارد به معناي آن است كه قدرت امام حسين(ع) را مافوق قدرت خدا بداند و اين شرك است كه هم مي تواند شرك در مقام عمل باشد و هم شرك در لفظ است.

حجت الاسلام شاه فضل با اشاره به اينكه خدا و اهل بيت(ع) هركدام جايگاه خودشان را دارند، افزود: اگر كسي براي غير خدا حتي براي يكي ائمه اطهار(ع) مقام و جايگاهي در رديف خدا و يا بالاتر از خدا متصور شود شرك است.

دبير جامعه روحانيت كاشان گفت: مسلمانان ضمن اينكه براي پيامبراكرم(ص) و اميرمومنان(ع) جايگاه بسيار ولايي را قائل هستند، اما اين بزرگواران بنده خدا هستند و قدرت آنها هم عرض با قدرت خدت نيست.

حجت الاسلام شاه فضل افزود: خداوند در آيه پنجم سوره كهف مي فرمايد،‹‹ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَ لا لِآبائِهِمْ›› حرفي كه آنها مي زنند از روي آگاهي نيست بلكه حدس و گمان است و دليل منطقي براي اينكه خداوند فرزند دارد، ندارند ‹‹وَ لا لِآبائِهِمْ›› نه آنها از روي عقل حرف مي زنند و نه پدران آنها از روي عقل حرف مي زنند.

وي افزود: خداوند در ادامه اين آيه مي فرمايد، ‹‹کَبُرَتْ کَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ›› حرفي كه اينها مي زنند حرف بزرگي است، ‹‹إِنْ يَقُولُونَ إِلاَّ کَذِباً›› حرف آنها به غير از اينكه دروغ است چيز ديگري نيست.

استاد حوزه علمیه افزود: اين آيه مهرباني و دلسوزي پيامبراكرم(ص) را مي رساند كه چقدر نسبت به مردم دلسوز بود، در حاليكه پيامبر مي توانست نسبت به ايمان آوردن و نياوردن مردم بي تفاوت باشد و انتخاب بهشت و جهنم را به خودشان واگذار كند اما نسبت به مردم احساس مسؤوليت و دلسوزي مي كند.

حجت الاسلام شاه فضل پيام اين آيه به مردم را دلسوزي براي مردم دانست و گفت: برخي اوقات دلسوز مردم نيستيم و در كارها ملاك براي ما خوبي و بدي انسان ها نيست بلكه ملاك سود و زيان است، اگربه نفع ما باشد دلسوز هستيم، اما اگر به ضرر ما باشد دلسوزي نمي‌كنيم.

وي افزود: ملاك پيامبر در كارها رضايت خدا بود و به اين توجه نداشت كه بنده خدا رضايت داشته باشد يا نداشته باشد، از اين رو مشركين حتي اگر در شرك خود پافشاري مي كردند پيامبر ناراحت مي شد و تا آخرين لحظات پيامبر تلاش مي كرد تا آنها را هدايت كند.

دبير جامعه روحانيت كاشان افزود: طرف دوم اين آيه هشدار به مردم است كه اگر پيامبر را اذيت كنيد مجازات سنگيني در انتظار شما خواهد و اين درحالي است كه خداوند در آيات ديگر از پيامبر مي خواهد فقط هشدار دهنده باشد و پيام خدا را ابلاغ كند، اگر تبعيت نكردند حسابرسي آنها در قيامت با خدا است.

حجت الاسلام شاه فضل با اشاره به اينكه اين آيه دو بخش دارد يكي دلسوزي پيامبر و ديگري تهديد مردم، گفت: خداوند از اينكه ما هدايت نشويم ناراحت مي شود و تا حدودي با ما مدارا و تذكر مي دهد، اما اگر هدايت نشويم گرفتار غضب الهي مي شويم./1307/پ۶۰۲/ب۱