۱۹ آبان ۱۳۹۷ - ۱۰:۰۷
کد خبر: ۵۸۴۶۹۸

یادداشت | بهار اختلاف افکنی تشیع انگلیسی

افرادی که پشت مرجعیت شیعه پنهان می‌شوند و به دنبال مشروع سازی دهه‌های متناوب برای کم فروغ کردن روضه‌خوانی و عزاداری بهتر است به این مسئله توجه داشته باشند که عمده علمای شیعه امروز راضی به دهه سازی نیستند.
لعن

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، سیره اهل بیت علیهم السلام پر است از نگاه صحیح و عاقلانه به اتفاقات روز و به همین دلیل شیعه می‌تواند در پرتو حوادث مختلف مطابق با مقتضیات زمان بار خویش را از سیلاب دشمنی‌ها بیرون بکشد. در اتفاقات مختلف بایستی ابتدا به سیره رجوع کرد و دید که رفتار ائمه طاهرین به خصوص در دوران امام صادق علیه السلام چگونه بود.

انسان سطحی و به دور از تحلیل با وجود تلاش خود برای اعتلای دین و نا به هنگام اسیر دست بازیگران سیاسی می‌شود که دین را ملعبه سیاست‌بازی خویش قرار داده‌اند ولی نام مذهب را به سینه می‌کوبند و این همان سرانجام مذهب علیه مذهب است.

شیعه دو نقطه روشن و پرفروغ دارد: قیام سرخ حسینی و ظهور سبز مهدوی. اما دشمن دقیقا روی این نقاط دست گذاشته است و همواره اختلاف افکنی‌ها میان مردم و اعتقادات بر روی همین مسائل می‌شد.

وقتی با انتخاب شخصی مسئله فقهی می‌سازند

مذهب علیه مذهب در ادامه سیاست‌های تفرقه‌اندازانه است. افرادی که پشت مرجعیت شیعه پنهان می‌شوند و به دنبال مشروع سازی دهه‌های متناوب برای کم فروغ کردن روضه‌خوانی و عزاداری بهتر است به این مسئله توجه داشته باشند که عمده علمای شیعه امروز راضی به دهه سازی نیستند.

پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله شبیری زنجانی روز چهارشنبه (21/12/92) با حضور در جمع تعدادی از طلاب حوزه‌های علمیه ترویج دهه‌های عزاداری را زمینه‌ساز رویگردانی جامعه از عزای اهل بیت دانستند و گفتند: همین طور پشت سر هم دهه درست کردن، توسط جامعه قابل پذیرش نیست و به مرور زمان زمینه انکار مجموعه عزاداری‌ها را به وجود می‌آورد. افراط در عزاداری‌ها به تفریط می‌انجامد.

البته دهه عزاداری منتسب به حضرت محسن سرانجامی به نام نهم ربیع دارد که با نام رفع القلم سعی در جائز دانستن هر اقدامی اعم از حلال و حرام در این روز هستند. حضرت آیت الله ناصر مکارم شیرازی نیز در مورد این مراسم در استفتائات خود نوشته است: اوّلًا: روایتی با عنوان رفع قلم در آن ایّام مخصوص، در منابع معتبر نداریم. روایت مزبور از نظر سند اعتباری ندارد.

ثانیاً: بر فرض، چنین چیزی باشد (که نیست) مخالف کتاب خدا و سنّت است، چنین روایتی قابل پذیرفتن نیست و حرام و گناه در هیچ زمانی مجاز نیست، نباید به نام مقدّس اهل بیت(علیهم السلام) مجالس مشتمل بر گناه تشکیل داد.

رفع قلم مخصوص به کودکان نابالغ، دیوانه‌ها و حالت خواب است، و معاذ الله که ائمه معصومین(علیهم السلام) اجازه ارتکاب گناه به افراد در این ایّام یا غیر این ایّام داده باشند و بر فرض اعتبار، معنای حدیث این است که اگر کسی لغزشی از او سر زد، خداوند او را می‌بخشد، نه این که عمداً آلوده گناه شود.

ثالثاً: تولّی دوستان اهل بیت عصمت (علیهم السلام) و تبرّی از دشمنان آنها، جزء ارکان مذهب ماست؛ لکن تولّی و تبرّی راه‌های صحیحی دارد، نه این راه‌های خلاف، و نباید کاری کرد که شکاف در صفوف مسلمین بیفتد.[1]

روز نهم ربیع الاول را به قتل عمر خلیفه دوم اهل سنت اختصاص داده‌اند در حالی که شیخ مفید در کتاب «مسار الشیعه » آورده است: در روز بیست و ششم ذی الحجة سال ۲۳ هجری عمر بن خطاب مجروح گردید و در بیست و نهم ماه درگذشت[2].

برخی کتب از جمله مرُوج الذَهب، علی بن حسین مسعودی، تاریخ یعقوبی، یعقوبی، تاریخ مدینه، ابن شَبه نمیری، تاریخ خلیفه بن خیاط، خلیفه بن خیاط عصفری، أخبار الطوال، ابوحنیفه دینوری، تاریخ کبیر، بخاری، المصنف، ابن أبی شیبه کوفی، تاریخ طبری، طبری، المعارف، ابن قُتَیبه دینَوری و .. به این مسئله اشاره کرده‌اند.[3]

اختلاف میان شیعه و سنی سرانجامی جز جنگ مذهبی سی ساله ندارد

مهمترین مسئله این است که تنها نتیجه اختلاف افکنی میان شیعه و سنی تکرار فاجعه ای همچون «سن بارتلمی» در اروپا است. اتفاقی که میان مسیحیان کاتولیک و پروتستان بر سر مذهب رخ داد و شعله آتش را ملکه فرانسه و از خویشان درجه اول خاندان مدیچی بزرگ‌ترین بانکداران یهودی روشن کردند.

آتش این اختلاف اندازی‌های مذهبی سی سال به طول انجامید و نسل‌های بعدی مردم در اروپا گفتند که ما دیگر چیزی به نام مذهب نمی‌خواهیم و یکی از عوامل دور شدن مردم اروپا از مذهب و دین همین مسئله است. باید مراقب بود که فعالیت امروز ما نتیجه‌اش را دشمن برداشت نکند.

همان طور که برخی چهره‌های مطرح و شاخص که تلاش داشتند در دوران معاصر غرب آسیا را به اصلاح برسانند و ظالمان را برچینند، نتیجه‌اش این شد که هرچند امپراتوری عثمانی سقوط کرد، ولی انگلستان محصول این اتفاق را چید و از طرفی نیز تندروی مذهبی در مصر و ... خروجی این اتفاق بود. /۹۱۸/ی۷۰۳/س

علی‌اصغر سیاحت هویدا

منابع

[1]. استفتاءات جدید مکارم، ج ۱، ص ۴۹۹ و ج۳، ص ۱۵۸ و ۶۱۰

[2] مسار الشیعة (المجموعة)،الشیخ المفید، ص ۲۳

[3]  همچنین برای بررسی بهتر درباره این موضوع می‌توانید به http://shayeaat.ir/post/451 مراجعه کنید

 

 

ارسال نظرات