حوزویان نماد دین، اخلاق، تقوا و عدالت باشند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله علی‌اکبر رشاد رییس شواری سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران و تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع)، امروز پیش از آغاز درس خارج فقه که در همین حوزه علمیه برگزار شد، گفت: حضرت علی(ع) در جواب مردی که از ایشان درخواست اندرز کرد، فرمودند: از کسانی مباش که بدون عمل صالح به آخرت امیدوار است و توبه را با آروزهای دراز به تأخیر می‌اندازد در دنیا چنان زاهدان سخن می‌گوید اما در رفتار همانند دنیاپرستان است اگر نعمتها به او برسد سیر نمی‌شود و در محرومیت قناعت ندارد.

وی افزود: همچنین فرمودند: بر آنچه به او رسیده شکرگزار نیست و از آنچه مانده زیاده‌طلب است، دیگران را پرهیز می‌دهد اما خود پروا ندارد به فرمانبرداری امر می‌کند اما خود فرمان نمی‌برد، نیکوکاران را دوست دارد اما رفتارشان را ندارد، گناهکاران را دشمن دارد اما خود یکی از گناهکاران است، با گناهان فراوانش مرگ را دوست نمی‌دارد، اما در آنچه مرگ را ناخوشایند ساخت پافشاری دارد.

آیت‌الله رشاد ادامه داد: اگر بیمار شود پشیمان می‌شود، و اگر بهبود یابد با ایمنی سرگرم کارهای باطل می‌گردد، خودش را می‌پسندد زمانی که عافیت یابد، و مأیوس می‌گردد زمانی که گرفتار شود، اگر مصیبتی به او رسد به زاری خدا را می‌خواند و اگر به گشایش دست یافت مغرورانه از خدا روی برمی‌گرداند، نفس به نیروی گمان ناروا بر او چیرگی دارد، و او با قدرت یقین بر نفس چیره نمی‌گردد.

رییس شواری سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران بیان داشت: حضرت امیرمومنان علی(ع) امیر حکمت و عدالت در پاسخ به تقاضای موعظه از سوی فردی مطالب فوق را بیان فرمودند، حضرت اوصاف سخیف و ضعیف متعددی را پیاپی بیان کردند و فرمودند از این دسته افراد نباشید.

تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع) اظهار داشت: تمامی مواردی که حضرت بیان می‌کنند از امور شایع در میان مردم است. یکی از آن موارد این است که برخی هر آن چه را که در دیگران می‌بینند حساسیت نشان می‌دهند برای مثال زمانی که می‌بینند همسایه مرتکب گناه و رفتار غیر اخلاقی می‌شود به سرعت واکنش نشان می‌دهد هر چند آن گناه و خطا کوچک و جزئی باشد. با مشاهده این جرایم به سرعت به آنها تذکر می‌دهند و نصیحت می‌کنند اما زمانی که خود مرتکب آن می‌شوند آن را بسیار کوچک می‌بینند و نسبت به آن حساسیت نشان نمی‌دهند.

آیت‌الله رشاد بیان داشت: این افراد به گناهی کمتر از گناه خود که از دیگران سر می‌زند حساس و ناراحت می‌شوند و گمان می‌کنند آن شخص از لحاظ عقیدتی، اجتماعی، اخلاقی و یا سیاسی منحرف شده است، برای آن فرد غصه می‌خورند و برای هدایت او اقدام می‌کنند اما عجیب است که خود گناهی بزرگتر از آن را مرتکب می‌شوند و ملتفت نیستند که خودش بیش از دیگران مبتلا است، آنچه مایه تعجب است این است که اگر گناه کردن بد است چرا آنان خود مرتکب گناه می‌شوند.

وی گفت: افرادی که خود را رهبران جامعه، دلسوز و نگاهبان اخلاق مردم می‌دانند و به حق نسبت به رفتارهای اجتماعی، انحرافات و اخلاقیات جامعه احساس مسؤولیت دارند و واکنش نشان می‌دهند، اقدام و اعتراض می‌کنند اما توجه ندارند گاهی خود به آنچه دیگران مرتکب می‌شوند مبتلا هستند بلکه گاهی به اموری از آن بدتر نیز مبتلا هستند؛ بنابراین جرایم کوچک این افراد بسیار بزرگ‌تر قلمداد می‌شود و یا آن چیزی که برای دیگران جرم محسوب نمی‌شود برای این افراد جرم به شمار می‌رود، یا گاهی برخی مکروهات برای آنان حرام محسوب می‌شود، یا برخی مستحبات بر آنان واجب می‌شود.

تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع) اظهار داشت: طلاب و مبلغان برای تحصیل و تحفظ عدالت چون در معرض آن هستند و مردم از آنان توقع دارند باید بسیار تلاش کنند و خود را متصف به عدالت کنند و رفتار آنان بر مبنای عدالت باشد. طلاب باید مراقبت داشته باشند که از مرز عدالت خارج نشوند که مرتکب معصیت و فسق شوند.

رییس شواری سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران بیان داشت: عدالت در جامعه روحانیت یک امر شخصی نیست چرا که مردم در نماز به آنان اقتدا می‌کنند و احادیث اهل بیت(ع) را نقل می‌کنند، روحانیان نماد دین، اخلاق، تقوا و عدالت هستند از این رو اگر طلبه‌ای خلاف این رفتار کند عدالت، دین و اخلاق مردم مخدوش می‌شود.

وی افزود: عدالت در حوزویان غیر از عدالت در دیگران است چه بسا عدالت در میان مردم امری شخصی قلمداد شود ولی عدالت داشتن یک طلبه یک امر اجتماعی است؛ بنابراین شؤون اجتماعی در گرو تحفض بر عدالت در حوزویان است. حوزویان افزون بر محدودیت‌های شرعی یک سری محدودیت‌های شأنی هم دارند که باید رعایت کنند./813/پ202/ب1