فلسفه رمضان و روزه‌داری؛ محور نشست قرآنی هند
به گزارش خبرگزاری رسا، چهارمین نشست تربیتی دینی از سلسله نشست‌های «زندگی قرآنی» با موضوع «فلسفه، آثار و اعمال رمضان» در هند برگزار شد.
این نشست با شركت ایرانیان مقیم دهلی‌نو (پایتخت هند) و مسؤولان و کارکنان نهادها، دانشجویان، ایرانیان مقیم و خانواده‌های آنان در سالن اجتماعات رایزنی فرهنگی ایران در دهلی‌نو برگزار شد.
در این نشست که همزمان با روز اول ماه مبارک رمضان در دهلی‌نو برگزار شد، حجت‌الاسلام محمدرضا صالح، رییس جامعه المصطفی العالمیه در هند، با استناد به آیات قرآن و احادیث و روایات از معصومین(ع) درباره فلسفه، آثار و اعمال ماه مبارک رمضان سخن گفت.
صالح پس از مقدمه‌ای درباره وقت افطار و سحری و رعایت احتیاطات لازم، گفت: روزه، یک بسته ترتیبی در ابعاد گسترده است که خداوند بر بندگان وضع کرده است و گستره وسیع‌تری از مسائل فقهی دارد.
وی گفت: روزه علاوه بر مسائل فقهی ابعاد مهم‌تری چون ابعاد اجتماعی، معنوی، اخلاقی و حتی عبادی را در بر دارد و از نظر عبادی در زمره عبادات بزرگ و در رده نماز است.
رییس جامعه المصطفی العالمیه در هند در ادامه درباره آثار معنوی روزه سخن گفت و تأکید کرد: روایتی داریم که خداوند فرموده: هیچ مؤمنی از امت نیست که روزه بگیرد مگر ۷ چیز بر او جاری شود: ۱- با روزه آنچه حرام در بدن اوست، ذوب می‌شود. انسان پاک و زمینه رشد معنوی بیشتر برایش فراهم می‌شود. ۲- روزه انسان را به رحمت خدا و لطف الهی نزدیک می‌کند و وسیله تقرب بیشتر به خداست. ۳- روزه ما کفاره گناهی است که آدم ابوالبشر انجام داد و این نشانه دامنه اثر روزه است که اجداد ما هم بهره می‌برند. ۴- روزه لحظه جان کندن و سختی آن دم را آسان می‌کند. ۵- حق تعالی در مقابل گرسنگی و تشنگی امت در این دنیا، او را از گرسنگی و تشنگی روز قیامت معاف می‌کند. ۶- خدا او را از خوراکی‌های لذیذ بهشتی سیر می‌کند و ۷- برائت و دوری از آتش جهنم را بر ما مقرر می‌کند.
صالح افزود: رسول خدا (ص) فرموده درهای آسمان در این ماه دائماً باز است و این نشانه وسعت رحمت در این ماه است.
وی در ادامه با اشاره به اقسام روزه گفت: روزه واقعی اجتناب از محارم (ممنوع شده‌ها) است و برترین نوع آن روزه قلب است که قلب انسان خالی از کفر و شرک و همچنین به دور از شرارت‌ها، پلیدی‌ها و بدی‌ها و آزار دادن باشد. نوع دوم که در مرتبه پایین‌تری از «روزه قلب» قرار دارد، «روزه زبان» و پرهیز از دروغ، تهمت و دشنام است. گرسنگی و تشنگی و روزه مادی هم در پایین‌ترین مرتبه روزه‌داری قرار دارد و نوع سوم آن است.
صالح همچنین با اشاره به حدیث «المسلم من سلم المسلمون من یده و لسانه» تأکید اهل بیت(ع) را در معنای مسلمانی بر آسایش مردم از دست و زبان او خواند.
وی سپس با استناد به حدیثی از پیامبر (ص) اعمالی را که باعث کمال روزه می‌شود، چنین برشمرد: یاد کردن گرسنگان، صدقه‌دادن، تمرین اخلاق، محبت به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان، پرهیز از نگاه به حرام، دعا به وقت نماز، دادن افطاری، خواندن زیاد نماز و قرائت بسیار قرآن.
صالح در پایان سخنانش گفت: پیامبر اسلام (ص) به امام علی (ع) فرمود؛ دوری از محارم الله و آنچه خداوند آن را ممنوع شمرده، افضل اعمال است و به حفظ زبان، گوش، چشم، فکر و قلب از این محارم توصیه کرد./۸۴۷/ب۱۰۳/ف
منبع: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی