۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۱۹:۰۷
کد خبر: ۵۶۵۵۷۴
حجت الاسلام والمسلمین انصاریان:

جهالت انسان به خاطر معرفت نداشتن به امام معصوم است

استاد سطح عالی حوزه علمیه با تاکید بر اینکه امام معصوم(ع) علم لدنی دارد، گفت: جهالت انسان‌ها حاکی از معرفت نداشتن نسبت به امام معصوم(ع) است.
استاد انصاریان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین انصاریان استاد سطح عالی حوزه علمیه و مفسر قرآن کریم، امروز در مسجد امیر(ع) به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: امام کاظم(ع) می‌فرمایند: در محضر پدرم بودم که ابوحنیفه به زیارت امام ششم آمد و حضرت از او سوالی پرسید و وی در جواب به آن پرسش سکوت کرد.

وی افزود: ابوحنیفه اولین پیشوای فقهی مکتب خلفا و مدرسه سقیفه است و در حد خود شخصی باسواد و درس خوانده بود، اما خیلی جالب است که چندبار در حضور مستمعین مختلف امام صادق(ع) از ابوحنیفه سوالاتی می‌کنند و او هیچ کدام را نمی‌تواند پاسخ دهد. شاید هدف امام از این پرسش‌ها آن بوده که مردم به عدم توانایی او در پاسخ به سوال پرسیده شده پی ببرند تا بیدار و هوشیار شوند و بدانند که حقایق الهیه را تنها باید از چه کسانی دریافت کنند.

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان ادامه داد: همین که انسان نسبت به امری جاهل باشد مسلم می‌شود که او امام و پیشوا نیست بلکه ماموم است. قرآن می‌فرماید: پرسش‌ها و نیازهایتان را از اهل ذکر بپرسید.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه ناقل، امام نمی‌شود و ماموم است، اظهار داشت: ناقل نمی‌تواند به عنوان پیشوا و امام مردم را به خود دعوت کند و به مردم بگوید از من پیروی کنید. ائمه اطهار(ع) نیز مانع آن شدند که شیعیان کسی را به عنوان امام در کنار امامان معصوم(ع) علم کنند از این رو با تربیت راویان حدیث به پیروان خودشان فرمودند: در غیاب امام معصوم تنها از کسانی که مورد اعتماد ما هستند تبعیت کرده و از آنان سوال بپرسید.

این مفسر قرآن کریم با تاکید بر اینکه امام معصوم واجب الاطاعة از سوی خداوند انتخاب و از طریق پیامبراکرم(ص) معرفی می‌شود، گفت: در وجود چنین امامی چیزی به عنوان نمی‌دانم وجود ندارد امام صادق(ع) می‌فرمایند: امام دنیای آرامش و اطمینان است و پریشانی و سرگردانی در وجود او راه ندارد؛ بنابراین اگر کسی در برابر سوال امام سرگردان و پریشان ‌شود باید از مقام امامت کنار برود و بگوید من ناقل امام هستم.

وی با بیان اینکه انسان نباید در برابر هیچ نعمتی مغرور شود زیرا خودش هیچ یک از نعمات را خلق نکرده است، تصریح کرد: وجود انسان در برابر این نعمتها نیاز محض است و خداوند بی نیاز رفع کننده همه نیازهای انسان است و هر انسان در هر مقام و جایگاهی که قرار دارد براساس نیازش خداوند به او نعمت می‌دهد بنابراین انسان نمی‌تواند به داشته‌های خودش مغرور شود. کسی که علم دارد اگر خداوند بخواهد علم او را باز می‌ستاند و با یک فراموشی او را به یک انسان جاهل مبدل می‌کند.

این دانشمند فرزانه در پایان خاطرنشان کرد: امامان معصوم همه علمشان را از الطاف الهی می‌دانستند و علم آنان به علم خداوند متصف بود از این رو هرگز اشتباه نمی‌کردند و به هیچ امری جاهل نبودند./813/پ202/ب1

ارسال نظرات