اختلاف زیادی در مفهوم و معنای فقهی لهو وجود دارد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین عباس رفعتی نائینی، امروز در درس خارج فقه‌‌رسانه که در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد، بیان داشت: بحث ما در درس خارج فقه رسانه در مکروهات پیام رسانه بود که این بخش را همچون محرمات پیام رسانه بر سه قسم تقسیم کردیم.
حجت الاسلام والمسلمین رفعتی ابراز داشت: در رابطه با قسم نخستِ محرمات پیام رسانه مصادیق بسیاری ذکر و بیان شد که لهو از جمله مصادیق وسیع و پرکاربرد در این قسم به شمار می‌آید.
وی خاطرنشان کرد: اگر ما لهو را عمل مکروهی بدانیم، بنابراین بیش از 95 درصد از برنامه‌های رسانه‌های غیرمذهبی مکروه خواهند بود.
رییس مرکز تخصصی حقوق و قضای حوزه علمیه قم تصریح کرد: برخی از فقها حرمت لهو را مسلم می‌دانند، از این رو در استدلال‌های خود بر حرمت عملی، می‌گویند که این کار از مصادیق لهو بوده و از آنجایی که لهو حرام است، این کار نیز حرام خواهد بود.
وی عنوان کرد: پس از مرحوم شیخ، بسیاری از فقها به این نتیجه رسیده‌اند که هر لهوی حرام نیست، بلکه برای حرمت یک عمل لهوی باید دلیلی ارائه شود.
رییس شبکه جهانی ولایت گفت: طبع رسانه‌های غیر‌دینی اقتضا می‌کند تا برنامه‌هایی برای سرگرمی مخاطبان خود تهیه کنند، بنابراین اگر کسی مطلق لهو را حرام بداند، پیام چنین رسانه‌هایی جزء محرمات پیام رسانه خواهد بود.
وی با تأکید بر این که با بررسی کتب فقهی قدما نمی‌توان به این نتیجه رسید که فقهای آن دوران مطلق لهو را حرام می‌دانستند، اظهار داشت: قدما هرجا که از حرمت لهو بحث کرده‌اند، تنها مصادیقی از لهو حرام را ذکر کرده‌اند که شامل غنای لهوی، صید و شکار لهوی و آلات قمار می‌شود.
این استاد برجسته حوزه علمیه در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا خواب نیز از مصادیق لهو مکروه به شمار می‌آید یا خیر، ابراز داشت: خوابیدن از جمله نیاز‌های انسان بوده و برای جسم مفید است، اما اگر خوابیدن بیش از نیاز طبیعی انسان باشد، می‌تواند از مصادیق امور لهوی به شمار آید.
حجت الاسلام والمسلمین رفعتی با اشاره بر این که تعریف روشنی در فقه برای لهو حرام وجود ندارد، تصریح کرد: این سخن بدین معنا نیست که لهو معنای معینی نداشته باشد، چرا که لهو در لغت اشتغال به لذتی است که نتیجه‌ای ندارد و انسان را از یک کار مهم‌تر باز می‌دارد.
وی ادامه داد: از آنجایی که در مفهوم و معنای فقهی لهو اختلاف زیادی وجود دارد، ما به معنای لهو لغوی تکیه کرده و می‌گوییم آن لهوی حرام است که آیات و روایات بر حرمت آن اشاره داشته باشند./878/پ۲۰۲/ج