اخبار رسانه‌ها تمام واقعیت نیست
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین احمد عابدی در جلسه درس اخلاق خود در مسجد خاتم الانبیاء(ص) پردیسان نکات اخلاقی را درباره احتیاط در اظهار نظرها و قضاوت‌ها بیان کرد.
وی با بیان نمونه‌هایی تاریخی، نقش تبلیغات را در وارونه کردن حقایق و نتایجی که دارد تبیین کرد.
بی حرمتی به حضرت ابوطالب و رحمت فرستادن بر ابوسفیان
از زمان هجرت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله تا فتح مکه در سال هشتم هجری، حدود هفتاد جنگ برای حضرت پیش آمد. بعضی جنگ‌ها اتفاقی بود که پیش می‌آمد؛ ولی جنگ‌هایی که برنامه‌ریزی شده بود و یک جنگ تمام عیار بود، در تمام این جنگ‌ها، بدون استثناء ابوسفیان در آن‌ها نقش داشته است. یا فرمانده جنگ بوده یا پول جنگ را داده و یا مشورت داده است؛ یعنی هیچ جنگی علیه پیامبر انجام نشد مگر اینکه ابوسفیان در این جنگ‌ها نقش کلیدی داشته است.
حضرت ابوطالب، پدر امیرالمؤمنین علیه‌السلام بیشتر از همه پیامبر را حمایت کرده است؛ از موقع وفات حضرت عبدالمطلب تا سال سیزدهم بعثت، بیش از 40 سال، همیشه از پیامبر محافظت کرد. در سفر و حضر هر کجا می‌رفت پیامبر را با خودش می‌برد؛ هر شب تا قبل از اینکه پیامبر بخوابد نمی خوابید و قبل از پیامبر بیدار می‌شد؛ حتی شبها پیامبر را می‌خواباند و بعد از مدتی ایشان را بیدار می‌کرد، جای حضرت را عوض می‌کرد که یهودی‌ها ندانند پیامبر کجا خوابیده و به حضرت حمله نکنند. تمام عمر ابوطالب به این صورت بوده است.
الان وهابی‌ها ابوطالب را که بیش از امیرالمؤمنین از پیامبر دفاع کرده-نعوذ بالله- لعنت می‌کنند و می‌گویند که کافر است؛ از آن طرف درباره ابوسفیانی که از عوامل اساسی جنگ علیه پیامبر بوده، می‌گویند: "رضوان الله علیه"!
اهانت به ائمه علیهم‌السلام و طلب مغفرت برای متوکل عباسی
در سامرا، همین جایی که حرم است، منزل امام نهم دهم و یازدهم بوده است. شبها این امامان کارشان عبادت و تهجد بوده است. کاخ متوکل هم در سامرا بوده است؛ متوکل هم هر شب کارش شراب خواری، زنا کاری، بازی با سگ و میمون بوده و همینطور خلفای بعدی.
این وهابی‌ها خانه این سه امام را که همیشه محل تهجد بوده خراب می‌کنند؛ هیچ کس هم به خانه متوکل کاری ندارد و بر او درود هم می‌فرستند و طلب مغفرت هم می کنند و به امامان بزرگوار ما توهین می کنند.
این‌ها را برای این عرض کردم که تبلیغات و شایعه پراکنی چقدر تأثیر می‌گذارد. ابوطالب که آن وضعیت را دارد، لعن می‌کنند و بر ابوسفیان که آن وضع را دارد رحمت می فرستند! خانه امام دهم و یازدهم را خراب می کنند و به خانه متوکل که محل فسق و فجور است کاری ندارند.
به هر خبری نباید اعتماد کرد
اینکه قرآن می فرماید «و المُرجِفونَ فی المدینه»؛ "مرجفون" یعنی آدمهایی که دنبال اراجیف و شایعه هستند؛ وقتی انسان این چیزها را مطالعه می‌کند نتیجه‌اش این می‌شود که به خیلی از حرف‌هایی که می‌شنویم، به خیلی از اخبار، روزنامه‌ها و مجلات باید بی اعتماد بود.
تبلیغات این‌گونه اثر می‌گذارد که بنی امیه را آن‌طور تطهیر می کنند و نعوذ بالله به ائمه اهانت می‌کنند. این یک چیز طبیعی است.
اخبار رسانه‌ها تمام واقعیت نیست
هیچ کدام از این رسانه‌ها تمام اخبار را نمی‌گویند. به هرحال گزینشی و طبق سلیقه خودشان خبر را به مردم می‌رسانند. انسان خیلی باید احتیاط کند. ما که همه چیز را نمی دانیم، نسبت به خیلی از مسائل باید اظهار نظر نکنیم.
خیلی مواقع چیزهایی که ما شنیدیم کل واقعیت نیست. اگر خبرهایی را که می شنویم یا می‌خوانیم، صد درصد راست باشد، تمام واقعیت نیست؛ چون طبق سلیقه خودشان گزینش می‌کنند.
نکته اخلاقی همین است که "لا تقْفُ ما لیس لکَ به علمٌ"؛ چیزی را که علم ندارید پیروی نکنید. گاهی اوقات علم داریم؛ ولی این علم از مقدمات نادرست به دست آمده است .
دیدن با دیدن تفاوت دارد
زمانی می‌گفتند بین حق و باطل چهار انگشت فاصله است، آن چیزی که می‌بینید و آن چیزی که می‌شنوید. حالا باید گفت آن چیزی را که می‌بینید هم معلوم نیست صدر در صد حق باشد؛ خود دیدن هم متفاوت است.
این مثال را مکرر عرض کردم. فرض کنید دو نفر حادثه‌ای را دیدند و می خواهند تعریف کنند. از یکی می‌پرسید، چه خبر؟ می گوید دو ماشین تصادف کردند و یکی کشته شد. از دیگری می‌پرسید چه خبر؟ می گوید چشمت روز بد نبیند! یک دیوانه‌ای داشت رانندگی می‌کرد، چه جنایتی به پا کرد و یک نفر را کشت.
هر دو یک مطلب را نقل می کنند و هر دو هم دیدن است، ولی این کجا و آن کجا. اینکه می گوید یک دیوانه‌ای، آیا دیوانگی‌اش را هم دیده یا حرف خودش است.
خلاصه در قضاوت‌ها مواظب باشیم و احتیاط کنیم؛ هر حرفی را می‌گوییم، چیزی را که می‌شنویم و آن چیزی که می بینیم، بدانیم بعض واقعیت است نه تمام آن./999/پ۲۰۲/ج