دوست ناباب سبب سایش اعتقادی و گرفتاری در دام شبهات می‌شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام اصغر قدیمی، دبیر مجمع علمای استان خراسان شمالی، امروز در جمع اقشار مختلف مردم در حسینیه شهدای مصلای امام خمینی (ره) بجنورد، اظهار کرد: همه باید بدانیم که نقش هم‌نشین و همراه و دوست ناباب در شکل‌پذیری شخصیت ما نقشی انکارناپذیر و تأثیرگذار است.
وی ادامه داد: غفلت از این مهم ما را گرفتار بدعاقبتی خواهد کرد و از سوی دیگر تأثیر دوست خوب در بالندگی و رشد شخصیت ما نیز امری روشن و غیر کامل انکار است.
حجت‌الاسلام قدیمی با اشاره به اینکه رفیق بد آفت است، خاطرنشان کرد: بر اساس کلام مولا علی (ع) قرین و رفیق بد آفتی بر مزرعه جان و حوزه اخلاق و رفتار ما است که اگر به این نکته توجه نکنیم دیر یا زود خرمن ارزش‌های انسانی و اسلامی را با آتش همراهان ناهموار و راهزنان فریبکار، خواهیم سوخت.
وی با اشاره به حدیث «آفَةُ الخَیرِ قَرینُ السَّوءِ»، تصریح کرد: آفت هر خیری و هر خوبی و هر ارزشی رفیق و قرین بد است و این کلام امام علی (ع) همه حوزه‌های زندگی ما را شامل می‌شود.
به گفته این استاد حوزه علمیه و دانشگاه در حوزه اعتقادی دوست ناباب ممکن است ما را به سایش اعتقادی گرفتار کرده و ما را به شبهات مبتلا گرداند.
حجت‌الاسلام قدیمی ادامه داد: در حوزه اخلاقی دوست بد به‌تدریج ما را از فضائل انسانی دور کرده و به ورطه و وادی رفتارهای ناپسند و انسان‌سوز می‌کشاند.
وی افزود: در حوزه اجتماعی نشست و برخاست با دوستان ناسالم و ناصالح آبرو و حیثیت اجتماعی را زیر سؤال می‌برد و پایگاه اجتماعی و اعتماد مردم نسبت به ما را متزلزل می‌سازد.
مسؤول دفتر نماینده ولی فقیه در خراسان شمالی و امام جمعه بجنورد اضافه کرد: در حوزه اقتصادی ممکن است با خیانت و فساد دوستان زیاده‌خواه و تکاثرطلب به روز سیاه گرفتار شویم و درنتیجه به عنصری سربار بر جامعه تبدیل شویم.
حجت‌الاسلام قدیمی ادامه داد: دوستی که ما را به رنج و زحمت و تکلف بیندازد، دوستی که عیب ما را آشکارا و در جمع بیان می‌کند و دوستی که دوستی‌اش از روی طمع و یا ترس باشد به درد دوستی نمی‌خورد.
وی تصریح کرد: دوستی برگزینیم که اگر به ثروت و قدرت دست یافت رفتارش با ما عوض نشود، دوستی که در گرفتاری‌ها ما را تنها نمی‌گذارد و دوستی که اگر رازی را با او در میان گذاشتیم فاش نمی‌سازد.
حجت‌الاسلام قدیمی اضافه کرد: از سوی دیگر با کسانی طرح دوستی بیفکنیم که مایه آراستگی ما باشند، اگر یاری خواستیم کمکمان کنند، اگر از ما نیکی دید آن را از یاد نبرد و اگر از ما بدی دید تغافل کرده و قطع ارتباط نکند و قدرشناسی، همکاری، فداکاری و خدمت‌رسانی در حوزه رفاقت از او دیده شود./9314/پ202/ب2