انتشار بیست و یکمین شماره فصلنامه سراج منیر + چکیده مقالات

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مؤسسه دار الإعلام لمدرسة اهل البیت(ع) بیست و یکمین شماره فصلنامه سراج منیر  ویژه بهار 1395 را به مدیر مسؤولی حجت الاسلام مهدی مکارم و سردبیری حجت الاسلام مهدی فرمانیان منتشر کرد.

این فصلنامه شامل سرمقاله با عنوان وحدت؛ یگانه راه مبارزه با افراط، مقالات و گزارش‌ها است.

مقالات این فصلنامه عبارتند از:

علل و عومل گسترش و ماندگاری جریان های تفکیری: در مصاحبه حجت الاسلام فرمانیان

بررسی و نقد وهابیت به آیه 73 سوره حج در نفی توسل

بررسی و نقد استدلال وهابیت به آیه 3 سوره زمر در مشرک شمردن دیگر مسلمانان

بررسی و نقد دیدگاه وهابیان درباره تبرک با نگاهی به تفسیر آیه «إذهبوا بقمیصی...»

برسی بدعت از دیدگاه البانی

بررسی دیدگاه ابن تیمیه پیرامون حدیث ثقلین

ظهور انحطاط انصار الشریعة در لیبی

همچنین عناوین گزارش‌ها این فصلنامه عبارتند از:

عالمان منتقد وهابیت: محمدسعید رمضان البوطی

گزارش از رساله عقائد علمای دیوبندی

بررسی و نقد وهابیت به آیه 73 سوره حج در نفی توسل

علی اصغر کمالی

چیکده: وهابیان برای اینکه به مسلمانانی که قائل به توسل و ندای اولیای هستند نسبت شرک بدهند به آیاتی مثل آیه 73 سوره حج استدلال می‌کنند که می‌فرماید:‌ «آن کسانی را که شما از غیر خداوند می‌خوانید حتی یک مگس را نیز نمی توانند خلق کنند».

وهابیان می‌گویند غیر الله، اعم از اولیا و انبیا، هم که از دنیا رفته‌اند، قادر به کاری نیستند و اعتقادات داشتن به قدرت و حیات آنها شرک است. سه اشکال بر سخن وهابیان وارد است: 1- صرف شباهت بین عمل مشرکان و مسلمانان دلیل حکم کردن بر کفر موحودان نیست؛ 2- تعظیم اولیای الهی منافاتی با توحید ندارد، بلکه در راستای توحید است؛ 3. بر فرض خطا بودن توسل و ندای اولیای الهی با هم نمی‌توان این اعمال را شرک نامید و حداکثری چیزی که می‌توان گفت این است که این اعمال لغو است؛ اگرچه این هم پاسخ دارد.

بررسی و نقد استدلال وهابیت به آیه 3 سوره زمر در مشرک شمردن دیگر مسلمانان

 رحیم صبور

 چکیده: از جمله آیاتی که وهابیان در مشرک شمردن مسلمانان به آن استناد می‌کنند آیه «ما نعبدهم إلا لیقربونا إلی الله زلفی» است. استدلال وهابیت به این آیه از طرق مختلفی صورت گرفته است. اصلی‌ترین استدلال آنها مربوط به بحث واسطه قرار دادن است و از نظر وهابیت، علت کفر کفار، عبادت کردن بت‌ها و اولیا است و انگیزه عبادت بتان، طلب شفاعت(واسطه‌گری) از آنها است تا کفار را محبوب و مقرب درگاه خداوند قرار دهند. نکته دیگری که وهابیت از آن غافل شده‌اند این است که طلب شفاعت با عبادت در این آیه، دو چیز جدا از یکدیگرند و شرک مشرکان به قصد عبادت بوده است، نه طلب شفاعت؛ ضمن اینکه مشرکان  اولیا و بت‌ها را به صورت مستقل می‌خواندند و مسلمانان اولیا از نزد خو چیزی قائل نیستند و همه را از سوی خدا می‌دانند.

بررسی و نقد دیدگاه وهابیان درباره تبرک با نگاهی به تفسیر آیه «اذهبوا بقمیصی ...»

 مرتضی محیطی

چکیده: تبرک به آثار انبیا و اولیای الهی اندیشه‌ای است که در امت‌های پیش از اسلام نیز وجود داشته و قرآن و سنت نبوی، و نیز سیره مسلمانان آن را تأیید می‌کند و از جمله آیاتی که به مشروعیت تبرک گواهی می‌دهد، آیه «اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا» است.

وهابیان اگرچه تبرک در این آیه را تصریحا و تلویحا می‌پذیرند؛ اما با پاره‌ای استدلال‌‌ها و قراردادن بعضی معیارها فقط به تبرک به آن دسته از آثار پیامبر(ص) و انبیای الهی را مشروع می‌دانند که با بدن آن بزرگواران تماس داشته و از امور محسوس باشد، و در چارچوپ قرآن و سنت با تفسیر وهابیان گیرد.

آنان فراتر از چنین تبرکی را شرک می‌دانند و تصور می‌کنند که تبرک جستن به آثار صالحان؛ به معنای مستقل دانستن غیر خدا در آثار و برکات است؛ در حالی که با استناد به دلایلی از کتاب، سنت، عقل و سیره سلف امت روشن می‌شود که ملاک مشروعیت تبرک از نظر وهابیان، درست نیست و می‌توان قاعده‌ای کلی از تبرک در آیه مذکور نتیجه گرفت که بر تمام مصادیق تبرک به آثار انبیا و صالحان قابل تطبیق باشد.

بررسی بدعت از دیدگاه البانی

 سید مصطفی عبدالله زاده

چکیده: از آنجایی بحث بدعت یکی از بحث‌های مهم در بین سلفی‌ها و وهابی‌ها است و از سوی دیگر، تفکر البانی در بین سلفی‌ها و وهابی‌ها تأثیرگذار است، در این مقاله در پی آنیم که بدعت را از دیدگاه البانی بررسی و تبیین کنیم و ضعف‌های دیدگاه وی را نشان دهیم.

با تحقیقات انجام شده این نتیجه به دست آمد که البانی تعریف خاصی برای بدعت مطرح نکرده و تعریف او همان تعریف ابن رجب حنبلی و ابن حجر عسقلانی است.

البانی تقسیم بدعت به حسنه و سیئه را نمی‌پذیرد و ادله‌ای بر رد این تقسیم‌بندی می‌آورد. همچنین، او معتقد است که بدعت به صغیره و کبیره تقسیم می‌شود، ولی تقسیم بدعت به احکام خمسه را نمی‌پذیرد. به نظر وی، روایات مذمت بدعت، صحیح است و وی اجمالا، اصولی را برای شناخت بدعت می‌آورد.

بررسی دیدگاه ابن تیمیه پیرامون حدیث ثقلین

رسول چیگینی

چکیده: ابن تیمیه در دو ساحت سند و محتوا اشکلاتی را به «حدیث ثقلین» و برداشت‌های امامیه از آن وارد کرده که افزون بر مخدوش کردن اسناد، محبت و پاسداشت عترت را نهایت مدلول حدیث قلمداد می‌کند.

با نگاهی به منابع حدیثی اهل سنت می‌توان روایت این حدیث را از طریق 20 صحابه از پیامبرخدا (ص) پیگیری کرد که با واکاوی متون این حدیث، ویژگی‌های منحصر به فرد برای قرآن و عترت به دست می‌آید که در نتیجه این حدیث به عنوان مهم‌ترین وصیت پیامبر خدا(ص) که ضمانت الهی برای نجات امت از گمراهی است، شناخته می‌شود.

 همچنین، هیچ یک از روایات «کتاب الله و سنتی» که ابن تیمیه صحیح می‌داند، از جهت سند معتبر نیست.

گفتنی است، مؤسسه دار الإعلام لمدرسة اهل البیت(ع)، بیست و یکمین شماره فصلنامه سراج منیر را‌ در ۱۹۰ صفحه، به قیمت ۷۰۰۰ تومان منتشر کرده است./۹۹۸/ن۶۰۲/