اعتراض به تأویل آیات و پاسخی نقضی به آن

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله مهدی هادوی تهرانی، استاد حوزه علمیه قم، امروز در درس تفسیر سوره اسراء که در مدرسه آیت الله گلپایگانی قم برگزار شد، اظهار داشت: خداوند در آیه 66 به خصوصیت نا سپاسی انسان اشاره می کند.

وی اظهار داشت: خدا می فرماید که انسان با استفاده از امکاناتی که طبیعت برای او فراهم کرده است می تواند کارهایش را انجام دهد؛ این خدا است که کشتی را روی آب نگه می دارد و اگر این خاصیت سبک شدن و شناور شدن در اشیاء نبود انسان نمی توانست سوار کشتی شود.

آیت الله هادوی تهرانی تمام ویژگی های عالم را مخلوق خدا در جهت زندگی انسان دانست و خاطرنشان کرد: وقتی سختی و خطری به انسان می رسد همه چیزهایی که غیر از خدا می خواند فراموش می شود و فقط از خدا کمک می خواهد ولی وقتی خدا او را نجات می دهد از خدا رو برمی گرداند و اعراض می کند زیرا انسان موجود حق ناشناسی است و کفران نعمت می کند.

وی با بیان این که انسان های شاکر هم زیاد است و شکرگذاری و ناسپاسی به اراده انسان بستگی دارد، گفت: در دوران جنگ تحمیلی لحظاتی انسان احساس می کرد که خطر بزرگی در راه است و در آن لحظه کاملا احساس می کند که هیچ کس جز خدا به داد انسان نمی رسد ولی وقتی خطر رفع می شود خدا از یاد او می رود.

استاد حوزه علمیه با بیان این که خطر همواره انسان را تهدید می کند، ابراز کرد: ما دائم در هجوم حوادثی هستیم که قادر به پیش بینی آن نیستیم ولی انسان گمان می کند که در امان است و خدا را فراموش می کند.

وی خاطرنشان کرد: انسان هر لحظه بر سر دو راهی فطرت و طبیعت است و فطرت انسان را به سمت نور و خیر هدایت می کند و طبیعت انسان را به سمت ظلمت و شر هدایت می کند؛ انسان معمولا عمل صالح را با عمل غیر صالح مخلوط می کند و خداوند می فرماید کوچکترین کار خوبی که انجام دهید نتیجه اش را می بینید و کوچکترین کار بدی هم که انجام دهید نتیجه اش را می بینید.

آیت الله هادوی تهرانی با بیان این که خداوند انسان را تکریم کرده است، افزود: تکریم یعنی دادن چیزی که انسان را از دیگران ممتاز می کند؛ انسان ویژگی دارد که دیگر موجودات ندارند و این که انسان می تواند این همه تصرفات در عالم طبیعت کند و از اعماق زمین تا اوج آسمانها در طبیعت تصرف کند و حیوانات را تحت سلطه خود قرار داده است را خدا به انسان داده است.

وی با اشاره به اشکال برخی به شیعه که می گویند شیعیان قرآن را تأویل می کنند و اخذ به ظواهر نمی کنند، گفت: علمای شیعه به آیه 72 سوره اسراء استدلال می کنند که هر کس در این دنیا کور است در آخرت هم کور است و راه را گم می کند.

استاد حوزه علمیه اظهار داشت: اگر این آیه را به تأویل نبریم به این معنا است که کسی که در دنیا نابینا است در آخرت هم گمراه است در حالی که باید این آیه را به تأویل برد و چنین معنی کرد که نابینا کسی است که نعمت ها و نشانه های خدا را نمی بیند و چنین فردی در آخرت هم کور است و راه را گم می کند./843/پ۲۰۲/ج