۰۷ خرداد ۱۳۹۶ - ۲۳:۲۲
کد خبر: ۵۰۱۴۳۰
استاد حوزه علمیه تبیین کرد؛

اهمیت و برکات استغفار در آیات و روایات

آیت الله سیدان با اشاره به اهمیت استغفار از نگاه آیات و روایات، گفت: ابتدا باید به طور کلی از خداوند درخواست بخشش و طهارت نفس داشت و بعد درخواست توبه یعنی حرکت در جهت اعمال نیک و ترک گناه.
سیدان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سیدجعفر سیدان، از علمای حوزه علمیه خراسان عصر امروز در جلسه تفسیر خود به متن استغفار نقل شده از امیرمؤمنان علی(ع) از سوی مرحوم نوری در کتاب دارالسلام اشاره و تصریح کرد: این متن در درجه اول، بیانگر اهمیت اصل استغفاراست.

وی استغفار را به معنای طلب رحمت و پوشش گناهان و از بین رفتن آنها یا تبدیل آنها به حسنات از خداوند دانست و گفت: در روایت است امام صادق(ع) به سه فرد که حاجتشان فرزند، وسعت رزق و دفع بلا بود، استغفار را به عنوان راهکار معرفی کردند.

آیت الله سیدان خاطرنشان کرد: در قرآن کریم نیز آیاتی همچون آیه شریفه «و ما کانَ اللهُ لیُعذَّبهم و انت فیهم و ما کانَ اللهُ معذبهم و هم یَستغفرون.....» وجود دارد که بیانگر اهمیت استغفار هستند.

این استاد برجسته حوزه ادامه داد: این آیه به روشنی بیان می دارد که وجود پیامبر اکرم(ص) و استغفار دو مانع مهم نزول عذاب عمومی خداوند هستند.

وی اظهار کرد: آیه سوم سوره هود از دیگر آیات بیانگر اهمیت استغفار است که در آن پیامبر(ص) مردم را به استغفار و توبه به سوی خداوند دعوت می کند تا در اثر آن از معیشت و زندگی پاکیزه و پاداش فراوان در دو عالم بهره مند شوند.

اول استغفار، بعد توبه

آیت الله سیدان یادآور شد: اینکه در این آیه ابتدا به استغفار و سپس توبه، سفارش شده به این دلیل است که باید ابتدا به طور کلی درخواست بخشش و طهارت نفس را داشت و بعد درخواست توبه یعنی حرکت در جهت اعمال نیک و ترک گناه.

استاد حوزه علمیه، آیه دهم سوره انفال را از دیگر موارد بیانگر اهمیت استغفار برشمرد و گفت: در این آیه،  نزول باران، باغ و بهشت، ازدیاد فرزند و اموال و... از زبان حضرت نوح(ع)، از برکات استغفار معرفی می شود.

تفاوت عرفان اهل بیت با عرفان های کاذب

وی در بخش دیگری از سخنان خود به تفاوت میان عرفان اسلامی و کاذب اشاره و اضافه کرد: از راههای تشخیص عرفان اسلام و اهل بیت(ع) از عرفانهای دروغین این است که در عرفان دروغین انسان در نهایت مسیر تکامل خود مانند اتصال قطره به دریا، با خدا یکی می شود در حالی که در آموزه های وحیانی هرگز مرز میان خلق و خالق که همان مخلوقیت خلق است از بین نمی رود./۲۰۲/۹۳۰/ب۱

ارسال نظرات