مدیریت اقتصادی خانواده و 4 توصیه

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آگاهی از چگونگی شکل‌گیری نیاز کاذب در خانواده، جایگزینی کالاها وخدمات، جداسازی درآمدها و هزینه‌ها و طبفه‌بندی هزینه‌ها می‌توان 4 راهکار عملی برای مدیریت اقتصادی مؤثر در خانواده برشمرد.

1- آگاهی از چگونگی شکل گیری نیاز کاذب در خانواده

برخی از نیازها در خواست طبیعی و فطری انسان است، اما بسیاری از کالاها و خدمات درخواست طبیعی خانواده نیست و کم‌کم با گفت‌وگو درباره آن (به تأثیر تبلیغات، اظهار نظرها، توصیه اطرافیان) به شبکه‌ای نیرومند تبدیل می‌شد. در چنین وضعی، دیگر نمی‌توان از داشتن کالاها یا خدمات به صورت یک نیاز درآمده، گذشت.

بنابراین، از اینکه جوانه‌ای ساده در ذهن به درخت تنومند تبدیل شود، باید با توجه به میزان درامد، از ماندگاری آن در ذهن پیشگیری کرد. پس باید با هزینه‌های مخالف منافع خانواده از همان آغاز پیدایش باورهای ذهنی مبارزه کرد.

2- جایگزینی کالاها وخدمات

در خرید و مصرف کالاها و خدمات، داشتن تصوری روشن از کالاهایی که نمی‌توان به جای هم جایگزین کرد، ضرورت دارد.

برای این منظور، باید محل‌هایی که اجناس را با قیمت مناسبت‌تر ارائه می‌کنند یا اجناسی که با داشتن خصوصیات جنس‌گران، ارزان ارائه می‌شوند، شناسایی کرد تا هنگام نیاز به کالا یا خدمات مورد نظر از آنها استفاده شود.

3- جداسازی درآمدها و هزینه‌ها

برخی از درآمدها فوق العاده و تکرار نشدنی‌اند یا تکرار آنها در آینده انتظار نمی‌رود. این درآمدها به گونه‌ای هستند که از نظر زمان و میزان، به طور منظم تکرار نمی‌شوند. بنابراین نباید مانند دیگر هزینه‌های روزمره خانواده خرج شوند، بلکه باید پس‌انداز شوند و یا صرف هزینه‌ای فوق‌العاده‌ گردند.

4- تعیین نوع هزینه و رعایت اولویت‌های (طبقه بندی هزینه‌ها)

در جهت جست و جوی الگوی مصرف متناسب خانواده، می‌توان معیارهای را مطرح کرد که هر خانواده با توجه به آن بتواند از فشار هزینه‌ها بهتر بکاهد:

نخستین معیار، جدا و دسته‌بندی هزینه‌هاست که از نظر زمان رویداد می‌توان آنها را به هزینه‌های کوتاه، میان و بلند مدت تقسیم کرد. هزینه‌هایی کوتاه‌مدت‌اند که روزمره تکرار می‌شوند؛ مثل هزینه‌های خوراک و رفت و آمد و اجاره خانه.

هزینه‌های پوشاک نیز میان مدت و هزینه‌های مربوط به خرید خانه، اتومبیل و وسایل خانگی برقی، جزء هزینه‌های بلند مدت‌اند.

به علت بالا بودن میزان هزینه‌های میان مدت و بلند مدت، به ناچار باید خرج‌های جاری به گونه‌ای انجام می‌شود که هزینه‌های بلند مدت ممکن شود. هزینه‌های ضروری نیز مانند: مخارج بیماری و هزینه‌های غیر ضروری مانند: خرید لباس‌های گران قمیت است.

 در این زمینه باید آگاهانه رفتار کرد و برای برخورد آگاهانه و گزینش درست از نظر مدیریت هزینه‌ها باید آگاهی لازم را درباره ضروری بودن هزینه‌ها و آستانه کف عبور ناپذیر آن به دست آورد./998/ت303/س

منبع: کتاب «حسابی مصرف کنیم»، محمدرضا بنیانی