قانونی شدن «نفوذ» با سند 2030
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، امروز یکی از مهم‌ترین عرصه فرهنگی کشور بحث نفوذ است که بیشتر از هر موضوع دیگری مورد تأکید رهبر معظم انقلاب به عنوان سکان‌دار کشتی انقلاب است.
همان‌گونه که از نام نفوذ پیدا است به فرایندی نفوذ اطلاق می‌شود که به صورت پنهانی و زیرپوستی صورت بگیرد و به تدریج با تأثیر نامحسوس بر هدفی خاص سبب تغییر در آن هدف شود.
ما اگر بخواهیم نفوذ را در انقلاب اسلامی بررسی کنیم باید ابتدا ریشه‌ها و بنیان‌های انقلاب را در زمینه‌های مختلف در نظر بگیریم و سپس اقداماتی که دشمنان انقلاب در جهت تغییر این ریشه‌ها انجام می‌دهند را رصد کنیم و در مقابل آن از خود موضع نشان دهیم.
با توجه به هویت اسلامی انقلاب سال 57 در ایران مهم‌ترین ویژگی و ریشه اصلی تمام بنیان‌های فردی و حکومتی در نظام اسلامی بر مبنای اسلام و به ویژه بر اساس نگاه حداکثری به این دین الهی است که در تمام شئون فردی و اجتماعی برای زندگی انسان برنامه دارد و می‌توان با استفاده از قوانین الهی در اسلام مترقی‌ترین جامعه را تشکیل داد و اداره کرد؛در حقیقت داعیه امام خمینی(ره) از تشکیل حکومت اسلامی همین است که اگر اسلام در جامعه پیاده شود جامعه به کمال مادی و معنوی خواهد رسید.
نظام سلطه به دنبال زدن ریشه‌های انقلاب اسلامی است
دشمنان انقلاب از هر طریقی به دنبال زدن ریشه انقلاب که همان اسلام است هستند و این موضوع را می‌توان چه در اقدامات به ظاهر دوستانه و خیرخواهانه و چه در اقدامات خصمانه آنان مشاهده کرد؛ ازاین‌رو در هر رابطه‌ای که بین جمهوری اسلامی ایران و نظام سلطه برقرار می‌شود باید اسلام خط قرمز باشد؛ زیرا مهم‌ترین هدف دشمنان ناکارآمد نشان دادن اسلام در اداره جامعه و استفاده از سندهای جایگزین در امور مختلف از جمله فرهنگ، سیاست، اقتصاد در سطح فردی و اجتماعی است.
اگر با این نگاه به تعاملات اخیر ایران با سازمان‌های بین‌المللی که بازوی آمریکا به عنوان رهبر نظام سلطه هستند نگاه کنیم اصل فراموش شده و خط قرمز ازیادرفته ما در این تعاملات اسلام است که هیچ رنگ و بوی از آن به چشم نمی‌خورد و حتی در اسنادی که برای پیشرفت و توسعه ایران تنظیم می‌شود و مورد امضای مسؤولان نظام هم قرار می‌گیرد نه تنها نامی از اسلام برده نمی‌شود بلکه محتوایی برخلاف آموزه‌های اسلام را برای پیشرفت ایران توصیه می‌کنند که کاملاً با روح انقلاب و نظام اسلامی در تضاد است و علاوه بر ناکارآمد جلوه دادن اسلام در اداره جامعه پیروی از ارزش‌های غربی را کارا نشان می‌دهد.
پیام غیر مستقیم سند آموزشی یونسکو
سند آموزشی 2030 یونسکو هم از این قاعده کلی مستثنا نیست و به دنبال القای این است که ارزش‌های اسلام دیگر جوابگوی نیاز جامعه برای توسعه و پیشرفت نیست و باید آموزش‌وپرورش کشور که زیربنای فرهنگ در نسل آینده است به سمت آموزه‌های لیبرالی و از بین بردن ارزش‌های اسلامی حرکت کند.
این در حالی است که رهبر معظم انقلاب در چند سخنرانی از جمله دیدار 13 اردیبهشت ماه 95 با معلمان و فرهنگیان، دیدار جمعی از فرهنگیان در 18 اردیبهشت سال 92 بر ضرورت تحول در نظام آموزشی کهنه ایران و تدوین سند آموزشی بر اساس آموزه‌های اصیل اسلامی و فلسفه تعلیم و تعلم در آثار فلاسفه اسلامی و پرهیز از تقلید از غرب تأکید داشته‌اند.
با نگاهی اجمالی به سند آموزشی 2030 یونسکو با عنوان سند ملی آموزش 2030 جمهوري اسلامی ایران و با شعار به سوي آموزش و یادگیري مادام‌العمر باکیفیت، برابر و فراگیر به وضوح روح آن که غلبه فرهنگ غرب بر اسلام است را مشاهده می‌کنیم؛ در آنجایی که از ارتباط میان محرم و نامحرم به عنوان «کلیشه جنسیتی» نام برده است و یا در مواردی که بر سلطه‌پذیری و بی تفاوتی در برابر نظام نابرابر جهانی اشاره دارد به عنوان گوشه‌هایی از آموزه‌های ضد اسلامی این سند می‌شود نام برد.
برنامه‌های مثبت سند 2030 یونسکو برای نظام آموزشی ایران «زیره به کرمان بردن» است
از طرف دیگر اگر به جنبه‌های مثبت این سند هم نگاه کنیم می‌بینیم که تمام آموزه‌هایی که در اسلام در جهت تعلیم و تربیت بر روی آن تأکید شده است و چهارده قرن قبل در اسلام مورد تأکید بوده است امروز با نام یونسکو به ایران وارد می‌شود که به نوعی زیره به کرمان بردن محسوب می‌شود؛ ما باید توجه داشته باشیم که اگرچه که هدف اسلام اعتلای جامعه و زندگی بشری در جامعه اسلامی است و انقلاب اسلامی با اجرای آموزه‌های اسلامی به دنبال کمال و سعادت جامعه است ولی هدف دیگر انقلاب اسلامی اعتلای اسلام در جهان است و ما انقلاب کردیم تا صدای اسلام را به گوش جهانیان برسانیم نه این که آموزه‌های اسلامی را با نام یونسکو در کشور اجرا کنیم.
اگر به اهداف سند آموزشی 2030 یونسکو نگاه کنیم مواردی از قبیل توسعه سوادآموزی و مقابله با کم‌سوادی، برابر سازي فرصت‌های آموزشی براي زنان و دختران، دسترسی برابر اقشار آسیب‌پذیر به آموزش، توسعه آموزش فنی و حرفه‌ای در آموزش متوسطه، آموزش سلامت و ترویج شیوه‌های زندگی سالم و بهداشتی به چشم می‌خورد که تمام این موارد از توصیه‌های اکید اسلام از قبیل«طلب العلم فریضة علا کل مسلم و مسلمه» به معنای تساوی زن و مرد در آموزش است و نیازی به واردات این محصولات فرهنگی و فکری به کشور نیست بلکه با نگاهی به منابع اصیل اسلامی و استفاده از تجربیات داخلی به راحتی می‌توان سندی را طراحی کرد که هم مزایای سند آموزشی 2030 یونسکو را داشته باشد و هم از معایب آن جلوگیری شده باشد و راه نفوذ فرهنگی از این طریق گرفته شود.
سند آموزشی 2030 یونسکو قانونی کردن نفوذ فرهنگی است
در بخش نظام تدوین برنامه آموزش 2030آمده است که «این برنامه در سطح جهانی تدوین و تصویب شده، در سطح منطقه‌ای مورد تقسیم کار قرار گرفته و در سطح ملی تدوین و اجرا می‌شود و بر اساس همین سلسله‌مراتب در سطح جهانی، منطقه‌ای و ملی مورد نظارت و ارزیابی قرار می‌گیرد. لذا ضروري است همزمان با همسویی با دستور کار جهانی، اقدامی ملی براي تدوین برنامه کشوري (مشتمل بر سیاست‌گذاری، شاخص سازي و نظارت) در راستاي محتواي جهانی برنامه، انجام گیرد.»؛ در حقیقت این قسمت می‌گوید که سند آموزشی در ایران باید در راستای برنامه‌های نظام جهانی که همان نظام سلطه است تدوین و مورد ارزیابی قرار گیرد و امضای این سند به معنای تأیید نفوذ فرهنگی به صورت قانونی است.
مشکل اصلی این سند به جدول شماره 2 بر می‌گردد که در آن راهبردهای جهانی برای اجرای برنامه آموزشی 2030 طراحی شده است و به دنبال آن باید سیاست‌های آموزشی در داخل کشور بر اساس این مؤلفه‌ها تدوین و اجرایی شود و در نهایت هم باید مورد ارزیابی ناظران داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی قرار گیرد./843/ی503/س