انسان دارای روح ایمان و ولایت از همه مخلوقات برتر است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، روز یکشنبه در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در تفسیر سوره مبارکه ذاریات با بیان اینکه خداوند بعد از اقامه برهان برای دین، یک سلسله از قصههای انبیا را نقل میکند، تا عبرت باشد، گفت: خداوند میفرماید ما به نحوی طاغیان را در این دنیا عذاب میکنیم که گویی روز قبل از آن در این دنیا نبودهاند، اما آثار و ابنیه آنها هم به عنوان آیه کلامی و برای مؤمنان و برای اهل نظر است، در عذابهای متنوع قوم ثمود آنها معارض هم نیستند، بلکه مثبتین هستند.
وی با بیان اینکه اصول برای استفاده کردن از یک متن الهی است، افزود: اصول علم نیست، اصول میگوید من علم نیستم، بلکه فن هستم اگر خواستی از یک فنی استفاده کنی من راه استفاده از متون را به شما نشان میدهم، که امر اینگونه است و نهی اینگونه است، مثل ادبیات که علم نیست.
مفسر برجسته قرآن کریم با بیان اینکه اصول میگوید اگر از آیه خواستی استفاده بکنید، اینگونه است اما من هیچ فتوایی نمیدهم، شما الان یک فتوای فقهی را به دو جلد کفایه بدهید، جوابی ندارد، اگر از منطق بخواهید ثابت کنید که عالم حادث است یا قدیم، با منطق نمیشود، مثل اینکه با متر بخواهید پارچه بسازید، اگر حکم چیزی را خواستی باید به فقه مراجعه کرد، کلام و فلسفه و اخلاق و حقوق و تاریخ علم هستند اما اصول نحوه استفاده از این علوم را به ما یاد میدهد، نحو و صرف و منطق هم علم نیستند، اینها فن هستند، میفرماید اگر خواستید دلیل بیاورید باید اینگونه باشد.
وی خاطرنشان کرد: اگر روح و ایمان باشد، کاری از انسان ساخته است که آسمان بار امانت نتوانست کشید، فرمود اگر شما روحتان را حساب اکنید البته از آسمان و زمین بالاتر هستید، این انسان است که نبوت و ولایت و خلافت دارد، کاری از انسان ساخته است که از دیگر مخلوقات برنمیآید و از آنها بالاتر است اما اگر دین و ایمان را کنار گذاشتید، همه خلقت از انسان بالاتر هستند.
حضرت آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه اگر شما آن حقیقت انسانیت را دارد، مقام او بسیار بالا است، اظهار کرد: کوه و آسمانها و زمین نتوانستند این امانت را بر دوش بکشند، اگر اهل ولایت و انسانیت شد، آن وقت از آسمان و زمین بالاتر است، چون آسمان و زمین درهم پیچیده میشود اما انسان از داری به دار دیگر منتقل میشود اما اگر انسان پنداشت که قبر آخر خط است، این انسان هر چه که به چشم او میآید از او بالاتر است، او از کوهها نمیتواند بالاتر برود و نمیتواند زمین را بشکافد.
وی گفت: انسان که از بین نمیرود، بر فرض که انسان روح نداشته باشد و ذرات انسان در زمین پراکنده شود، آن روز که انسان هیچ نبود، خداوند انسان را آن روز خلق کرد، بازگشت انسان آسانتر است، اول انسان مهمتر بود خلقتش تا دوباره خلق کردن وی، انسان به سوی چه چیز فرار میکند، مشکل ما این است که یا مبدأ یا منتها را نمیدانیم، انسان کجا میخواهد فرار کند، یک پناهگاهی هست که دم دست انسان است.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم با قرائت آیه « فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ»، ادامه داد: این کلمه «لا اله الا الله حصنی» دژ خداوند است و دژبانش هم خود خداوند است، اگر خطری پیش آمد باید بگوییم خدا و تنها در لفظ هم نباشد، امام حسین(ع) و انبیا همه به سوی خدا پناه بردند، الان کل این چند میلیارد را همین انبیا اداره میکنند، آنها که کافرند بخشهای الهی را رها کردند و بخشهای انسانی را گرفتند، چهارتا حرف خوب اگر در کمونیستها و مشرکان هست، همه را انبیا یاد دادند، وجود مبارک موسای کلیم(ع) در سوره مبارکه شعرا دارد که من ترسیدم و فرار کردم به سوی خداوند، قرآن کریم میفرماید هر خطری که در پیش است به سوی خداوند فرار کنید./914/پ202/ج