۱۵ مهر ۱۳۹۵ - ۱۲:۱۶
کد خبر: ۴۵۳۴۶۲
به مناسبت ایام عزاداری محرم؛

شعور عزاداری محرم اثبات حقانیت عاشورا است

تلاش دشمن بر این است که با ادبیات فانتزی دین برتر را دینی معرفی کند که کاری به سیاست ندارد و گوشه نشین است و فقط از اعمال فردی و عبادی سخن می گوید.
عزاداری محرم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، با نگاهی به تاریخ می توان دریافت که همیشه افراد و جریانهایی برای آزادی قدم در راه مبارزه و جنگ گذاشته اند اما برخی از این جریانها فقط در تاریخ یادآوری شده اند تا شاید صفحات تاریخ خالی نمانند و در این میان نهضت عاشورا و قیام حسینی نه تنها با بیانی مفصل تاریخ نگاری شده است حتی بسیاری از اندیشمندان غیرمسلمان هم درباره آن تحلیلهای فراوان داشتند واز طرفی برخی رهبرای دیگر کشورها از جمله مهات ماگاندی درباره دلایل قیامش اشاره به نهضت امام حسین(ع) و واقعه کربلا دارد که سبب شده است تا او هم در راه آرمانها و آزادی به مبارزه برخیزد بنابراین با توجه به نگاه جهان به این حرکت مبارزاتی، زنده نگه داشتن یاد و نام کسانی که در واقعه عاشورا نقش آفرینی کرده اند بیش از هر زمان دیگری ملموس است اما در این مسیر گاه افراط و تفریط ها نتایجی عکس را به دنبال دارند که به همین بهانه در آغاز این نوشتاراز رهنمودها و ارشادهای رهبر معظم انقلاب بهره می گیریم و سپس به بیان نیازها و ضرورت های چگونگی آئین عزاداری در شرایط امروز با توجه به حوادث منطقه ای و تهدیدات پیش رو می پردازیم.

بیانات رهبر معظم انقلاب درباره محرم و عزاداری

عاشورا؛ روح انقلاب اسلامی ایران: در مورد مساله محرم و عاشورا، باید بگویم که روح نهضت ما و جهتگیری کلی و پشتوانه پیروزی آن، همین توجه به حضرت ابی عبدالله(علیه الصلات والسلام) و مسایل مربوط به عاشورا بود. 11/5/68

الهام امام خمینی از نهضت عاشورا: در دو فصل، امام(ره) مساله نهضت را به مساله عاشورا گره زدند: یکی در فصل اول نهضت، یعنی روزهای محرم سال 42- که تریبون بیان مسایل نهضت، حسینیه ها و مجالس روضه خوانی و هیئات سینه زنی و روضه روضه خوانها و ذکر مصیبت گویندگان مذهبی شد و دیگری، فصل آخر نهضت، یعنی محرم سال 57- بود که امام(ره) اعلام فرمودند: ماه محرم گرامی و بزرگ داشته بشود و مردم مجالس برپا کنند. ایشان، عنوان این ماه را ماه پیروزی خون بر شمشیر قرار دادند و مجددا همان طوفان عظیم عمومی و مردمی به وجود آمد، یعنی ماجرای نهضت که روح و جهت حسینی داشت، با ماجرای ذکر مصیبت حسینی و یاد امام حسین(ع) گره خورد. 11/5/68

ما بیشتر از گذشتگان، قدر نهضت حسینی را می دانیم: آنچه که نهضت ما را جهت می داد و امروز هم باید بدهد، دقیقا همان چیزی است که حسین بن علی(علیه السلام) در راه آن قیام کرد. ما امروز، برای شهدای خود که در جبهه های گوناگون و در راه این نظام و حفظ آن، به شهادت می رسند، با معرفت عزاداری می کنیم. آن شهید و جوانی که یا در جنگ تحمیلی و یا در برخورد با انواع و اقسام دشمنان و منافقان و کفار به شهادت رسیده، هیچ شبهه یی برای مردم ما وجود ندارد که این شهید، شهید راه همین نظام است و برای نگه داشتن و محکم کردن ستونهای همین نظام و انقلاب، به شهادت رسیده است.

اگر عاشورا نبود.. اگر در جامعه ما، عشق به امام حسین(ع) و یاد او و ذکر مصایب و حوادث عاشورا معمول و رایج نبود، معلوم نبود که نهضت با این فاصله زمانی و با این کیفیتی که پیروز شد، به پیروزی می رسید.

قوی کردن نگاه عاطفی لازمه عزاداری: امام(ره) با ظرافت، آن تصور غلط روشنفکرمآبانه قبل از پیروزی انقلاب را که در برهه یی از زمان رایج بود، از بین بردند. ایشان، جهتگیری سیاسی مترقی انقلابی را با جهتگیری عاطفی در قضیه عاشورا پیوند و گره زدند و روضه خوانی و ذکر مصیبت را احیا کردند و فهماندند که این، یک کار زاید و تجملاتی و قدیمی و منسوخ در جامعه ما نیست، بلکه لازم است و یاد امام حسین و ذکر مصیبت و بیان فضایل آن بزرگوار، چه به صورت روضه خوانی و چه به شکل مراسم عزاداری گوناگون- باید به شکل رایج و معمول و گریه آور و عاطفه برانگیز و تکان دهنده دلها، در بین مردم ما باشد و از آنچه که هست، قویتر هم بشود. ایشان، بارها بر این مطلب تاکید می کردند و عملا هم خودشان وارد می شدند.

درس از محرم فقط به معنی کشته شدن نیست.: در ایام محرم و صفر، ملت عزیز ما، باید روح حماسه را، روح عاشورایی را، روح نترسیدن از دشمن را، روح توکل به خدا را، روح مجاهدت فداکارانه در راه خدا را، در خودشان تقویت کنند و از امام حسین علیه السلام  مدد بگیرند. مجالس عزاداری برای این است که دلهای مارا با حسین بن علی، علیه السلام  و اهداف آن بزرگوار نزدیک و آشنا کند. یک عده ی کج فهم نگویند که امام حسین علیه السلام شکست خورد. یک عده ی کج فهم نگویند که راه امام حسین علیه السلام، معنایش این است که همه ی ملت ایران کشته شوند. کدام انسان نادانی، چنین حرفی را ممکن است بزن، یک ملت از حسین بن علی علیه السلام باید درس بگیرد. یعنی از دشمن نترسد، به خود متکی باشد، به خدای خود توکل کند. 10/4/71

نوحه خوانی و عروج معنوی مردم: نوحه سینه زنی خواندن هم شرایط دارد. باید آن کسانی که اینها را تهیه می کنند، می سرایند، می خوانند، مواظب باشند که درست برطبق معارف اسلامی حرف بزنند، تا این سینه زنی، این روضه خوانی، این نوحه خوانی، قدمی باشد در راه عروج مردم به اوج قله ی افکار اسلامی.26/3/72

سه ویژگی عزاداری حسین بن علی (ع): مجالس عزاداری ماه محرم، این سه ویژگی، باید وجود داشته باشد: 1. عاطفه را نسبت به حسین بن علی و خاندان پیغمبر علیهم صلواة الله بیشتر کند. (علقه و رابطه و پیوند عاطفی را باید مستحکم تر سازد.) چون رابطه ی عاطفی، یک رابطه بسیار ذی قیمت است.2. نسبت به حادثه ی عاشور، باید دید روشن و واضحی به مستمع بدهد. 3. نسبت به معارف دین، هم ایجاد معرفت و هم ایجاد ایمان - ولو به نحو کمی – کند. 17/3/73

غریبه بودن بشر غرق در مادیات و لذات با حماسه، قیام و مبارزه

بشر غرق در مادیات و لذات امروز دیگر با واژه هایی مانند حماسه، قیام و مبارزه غریبه است و فقط به دنبال خوشگذرانی و عیش و نوش است و حتی به این موضوع فکر نمی کند که فرصتی اندک برای زیستن دارد و در این زمان کوتاه حتی به توشه ای برای ادامه مسیرنیازمند است و آنچه که سبب بیداری انسان امروز از خوابی زمستانی می شود، همین تفکر و اندیشیدن به نهضتهای آزادیخواه جهان است که آنان با چه آرمانی و برای رسیدن به کدام مقصود حتی حاضر شدند از جان خودشان هم بگذرند.

اما امروز وظیفه نسل نو در پاسداری از این ارزشها که بیش از یک هزار و چهارصد سال هنوز هم زنده مانده است دستیابی معرفتی نوین نسبت به مبارزه و قیام است که آیا هنوز جوامع بشری به مبارزه و صف آرایی در برابر دشمن باطل نیاز دارد؟ آیا امروز هم ظالم و ظلم در جهان دیده می شود؟ هنوزهم مستکبران هستند وسعی در از بین بردن صدای آزادی ملتها دارند؟ آیا باید برای زنده نگه داشتن عاشورا فقط به شورباید دلخوش شد؟ آیا شعور مهمترین دلیل اثبات حقانیت پیام امام حسین(ع) در کربلا نیست؟

اشکال مختلف اسلام خواهی در دنیا زنگ خطری است که نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت چرا که دشمن همه توان خودش را در این چند صد سال اخیر به کار گرفته است تا صدای اسلام و اسلام خواهی در جهان خاموش شود تا خودش بتواند به حکمرانی بی چون و چرا بپردازد، اما آنچه که روشن و واضح است اینست که همه ترفندها و نقشه ها و برنامه های اتاق های فکرشان به بن بست رسیده است و از پس ازاین شکست خاموش، در حال دست و پا زدن برای رسیدن به هدفشان هستند که شاید تنها راه را ضربه زدن به مسلمانان را به وسیله خودشان انتخاب کرده اند.

دشمن می خواهد با ادبیات فانتزی دین دروغین برتر را معرفی کند

«همفر» یک انگلیسی معاند اسلام، ۳۵۰ سال پیش در کتاب خود ۳۰ راهبرد برای نابودی اسلام معرفی کرد که در این سی راهبرد با تأکید بر اینکه مسلمانان را نمی توان با یک دشمن خارجی نابود کرد چرا که آنان در مقابل این دشمنان مبارزه خواهند کرد و هرگز هیچ دشمن خارجی توان این را ندارد که مسلمانان را از پا درآورد به همین دلیل سعی آنان برای رسیدن به راهبردهای جدید در نابودی مسلمانان متوسل شدن از طریق آداب و سنن خرافی و جلوه دادن اسلام خشن و وحشی به جهان است که این جهان امروز که زندگی فانتزی و پر زرق و برق دنیایی را برگزیده است با دیدن این چهره های دروغین از اسلام ، تنفر از مسلمین را در دل افراد می کارند تا زمانی که خواستند به نظر سنجی ها  و آرای مردمی متوسل شوند آنگاه همه این بشر خفته در تاریکی رأی به نابودی اسلام و مسلمین دهد و با ادبیات فانتزی دین برتر را دینی معرفی کند که کاری به سیاست ندارد و گوشه نشین است و فقط از اعمال فردی و عبادی سخن گوید و سعی آنان اینست که همانطور که در غرب موفق شدند و توانستند روحانی و کلیسا را به عزلت ببرند در دنیای شیعه هم بتوانند به این اهداف شوم خودشان برسند و غافل از اینکه فرهنگ شیعه غنی تر از آن است که حتی با این ابزارهای جدید سوسو شود اما باید هشیار و بیدار بود که دشمن با کمک همین دلدادگی های شیعیان به امام حسین(ع) و نهضت حسینی مسیر را برای اهداف خودش بازنکند.

بنیان شناسی اشک

یکی از مهمترین دلایلی که در این سالها سبب شده است که عاشورا هر روز پویاترو زنده تر باشد همین چهل روز عزاداری شیعه برای امام حسین(ع) است که که گاه تیغی برنده برای دشمن است و با طرح پرسشهای بی پایه و اساس درباره اشکهایی که برای درد و اندوه اهل بیت(ع) در کربلا ریخته می شود سعی دارد که این واقعه را یک مشکل خانوادگی بیان کند و نسبت به بسط و گسترش آن در اندیشه سیاسی شیعه معترض است اما آنچه که مسلم است این موضوع است که شیعه هر چه دارد از محبت و ارادتش نسبت به خاندان عصمت و طهارت(ع) است و برای پایداری این خاندان اشکهایش را بر روی گونه هایش جاری می سازد تا همنوا با ناله های زینب(س) پیامبر عاشورا شود و نمی توان این ارادت را به آسانی انکار کرد.

اما جوانان و نوجوانان ما نیازدارند که در ورای احساس و عاطفه خودشان به شناختی نسبی نسبت به مکتب حسینی دست یابند تا دیگران نتوانند بذر شک و تردید را در دلهای عاشقان حسینی بکارند و از کاشت این بذرهای شک برای خودشان خانه امنی بسازند.

دلبستن ظاهری به شکل عزا نمی تواند سبب معرفت شود

توجه به آئین های عزاداری در اقصی نقاط کشور دوباره این موضوع را برای ما پررنگ تر می سازد که دلبستن ظاهری به شکل عزا نمی تواند سبب معرفت شود چرا که در این مسیر گاه افراط و تفریط هم صورت می گیرد و ناآگاهانه در خیمه دشمن سینه زنی می کنند چرا که دشمن با دین و عزای ما کاری ندارد اگر به سمت آنها این اندیشه ها نشانه نرود  و وقتی دشمن از برپایی این آئین ها به وحشت و ترس می افتد که واژه های شهادت و شهادت طلبی هنوز هم زنده مانده اند و با همین شهادت طلبی مسلمانان، دشمن تاکنون نتوانسته راه به جایی ببرد و برای خاموش کردن شوق شهادت به هر ترفند و حیله ای متوسل می شود تا دیگرکسی جان برکف برای دفاع از مرزو بوم شیعه نباشد و اینها زنگ های خطری است که دشمن می خواهد آنها را نابود سازد.

کلام آخر: برای اینکه فرهنگ شهادت و مبارزه کمرنگ نشود تنها راهکارش همان زنده نگه داشتن نهضت حسینی و قیام عاشورا است که باید سبب شناخت و معرفت افزایی  شود و به دور از هر گونه آئین خرافی برپا شود تا دشمن فکر شوم تسلط افکار انحرافی  را از سرش بیرون کند و با تلاش برای گسترش فرهنگ عادت کردن به زندگی مادی و توسعه تجمل و اشراف گرایی، نباید اجازه دهیم که اندیشه مسلمانان را نسبت به اصول سست کند./704/934/ب1

ارسال نظرات