مشخصات شخصیت اصلی داستان و رمان از زبان محمدرضا سرشار

به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، محمدرضا سرشار بنیان‌گذار انجمن قلم ایران، امروز در غرفه جوایز ادبی نمایشگاه کتاب، تفاوت رمان، داستان بلند و داستان کوتاه را توضیح داد. او در بخشی از سخنانش گفت: در رمان فقط یک درون مایه وجود ندارد. درون‌مایه‌ها هم عمیق هستند. در کنار آن‌ها مطالب جزئی هم وجود دارد.

شخصیت‌های رمان متعدد هستند که چندتا از آن‌ها شخصیت اصلی‌اند. با این حال در هر رمانی (اگر رمان محسوب شود) یکی برجسته‌تر از بقیه است‌. فکر کنم برجسته‌تر از رمان «جنگ و صلح» وجود ندارد. سرشار توضیح داد: در داستان کوتاه یک قله داریم؛ اما در رمان سلسله جبال داریم که یکی از آن‌ها قله دماوند است که قله اصلی محسوب می‌شود. داستان بلند دارای نقاط عطف متعدد و رمان دارای نقاط اوج متعدد است.

این نویسنده تلاش کرد با تصویرسازی سخنانش را توضیح دهد و گفت: پایین درخت نارون بسته است؛ وسط‌هایش باز می‌شود و شکمی توپی‌شکل و بزرگ درست می‌شود. بعد دوباره بالایش جمع می‌شود. رمان هم همین طور است. او سپس افزود: در داستان اما شاخه‌ها انشعاب پیدا می‌کنند و نوک هر شاخه به یک شاخه نازک‌تر می‌رسد. سرشار اظهار داشت: زمان جاری یک رمان حداقل به اندازه یک نسل است، یعنی ۸۰ـ۷۰ سال و چه بسا بیشتر از یک نسل. اما زمان جاری یک داستان بلند شاید ۱۰ سال باشد.

داستان کوتاه هم حداکثر ۶ ماه. داستان کوتاه برشی کوتاه از زندگی است که معمولاً رویداد مهمی که خیلی عمیق و بزرگ نیست را روایت می‌کند.